Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, davalı işverene ait işyerinde çalışılan sürelerin 506 sayılı Yasanın Ek 5/II. Bentte geçen itibari hizmet süresi kapsamında kaldığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalılar vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297. maddesinin (2). fıkrasında “hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir”, hükmü öngörülmüş olup, 506 sayılı Yasanın Ek 5. maddesinin 3. fıkrasının “… Fiilen çalışılmış güne eklenecek itibari hizmet günü sayısının bulunmasında (Çalışılan gün sayısı x 0,25) formülü uygulanır.” hükmü gereği, davacının 12.08.1998-18.09.2002 tarihleri arasında davalı işyerindeki çalışılan, sigorta primi ödenmiş günleri x 0,25 formülüyle hesaplanan itibari hizmet süresi bulunduğunun ve bu sürenin sigortalılık süresine itibari hizmet süresi olarak eklenmesi gerektiğinin tespitine karar verilmesi gerekirken, infazda tereddüt oluşturacak şekilde “ 12.08.1998-18.09.2002 tarihleri arasında geçen ve 1A olarak diğer davalı kuruma bildirilen toplam 1463 günlük fiili çalışma süresinin 3A olarak değerlendirilerek 1463 günlük sürenin %25"inin itibari hizmet süresi olarak hizmetlerine eklenmesi gerektiğinin tespitine" karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Kanunun temyize dair hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının birinci paragrafı ile (1) numaralı bendi silinerek, yerine, “1-Davanın Kabulü ile, 3400019111754 sigorta sicil numaralı davacı ..."in davalı işveren ... Ambalaj San. ve Tic. A.Ş."ye ait 163533.35 işyeri sicil nolu ... Ambalaj San. ve Tic. A.Ş. işyerinde 12.08.1998-18.09.2002 tarihleri arasında çalışmalarında, sigorta primi ödenmiş günleri x 0,25 formülüyle hesaplanan 1463 gün x 0,25 = 365 gün itibari hizmet süresi bulunduğunun ve bu sürenin davacıya ait sigortalılık süresine itibari hizmet süresi olarak eklenmesi gerektiğinin tespitine,” cümlesinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı şirketten alınmasına, 24.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.