Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/221 Esas 2019/4133 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/221
Karar No: 2019/4133
Karar Tarihi: 28.02.2019

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/221 Esas 2019/4133 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık fuhuş suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz isteği reddedilerek kararın esasına geçilmiş ve incelenen belgeler ve tutanaklar sonucu sanığın suçu işlediği tespit edilmiştir. Ancak yargılama giderinin kanunen belirlenen asgari limitin altında kalması nedeniyle yargılama giderleri Hazine'ye yüklenmemiş ve bu noktada eksiklik tespit edilmiştir. Temyiz edilen kararın bu eksikliği düzeltmek suretiyle onaylanmasına ve kanun maddesi açıklamasına ulaşılmıştır. Kanunlar: TCK 53/1-b, 6183, 5271 CMK 324/4, 6352 sayılı Kanun.
18. Ceza Dairesi         2017/221 E.  ,  2019/4133 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Fuhuş
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    KARAR
    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Sanığa yükletilen fuhuş eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
    TCK"nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesinin infaz evresinde resen gözetilebileceği,
    Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
    Ancak;
    Yargılama giderinin; 6183 sayılı Kanunun 106. maddesinde belirlenen 20 TL’den az olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesine, 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen cümle gereğince, Hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
    Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin paragrafı çıkarılarak yerine, “miktarı dikkate alınarak yargılama giderinin 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesiyle CMK"nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen son cümle gereğince Hazine üzerinde bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.