MAHKEMESİ : İstanbul 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/02/2013
NUMARASI : 2010/1011-2013/88

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının Eylül 1999-26.03.2010 tarihleri arası davalı işyerinde kesintisiz çalıştığını, sürekli fazla çalışma yapıp genel tatillerde çalışmasına karşın ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacının dışarıda pazarlama işi yapması sebebiyle çalışma saatlerini kendisinin ayarladığını, buna göre çalışmasının haftalık 45 saatin altında dahi kaldığını, personel yönetmeliğine göre yıllık 270 saate kadar olan fazla çalışmaların ücrete dahil olduğunu, genel tatillerde çalışması halinde ücretin bordro ile ödendiğini, alacakların zamanaşımına uğradığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili süresinde temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanamayacağı ile fazla çalışma sürelerinin tespiti bakımından uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davalıya ait işyerinde 06.09.1999-11.03.2010 tarihleri arasında satış elemanı olarak çalışmakta olan davacının fazla mesai alacağına ilişkin olarak hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davacının haftada ortalama oniki saat fazla çalıştığı belirlenerek fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmışsa da, davanın taraflarının anlatımları, yapılan işin niteliği, tanık beyanları ve dosya kapsamına göre davacının haftalık dokuz saat fazla çalışma yaptığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Mahkemece hesaplamanın bu kabule göre yapılarak karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.