Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/6526 Esas 2019/3896 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki kira sözleşmesinden kaynaklı itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı, taraflar arasında imzalanan 01/05/2014 başlangıç tarihli kira sözleşmesi gereğince 7 aylık kira bedelinin davalı kiraya verene peşin ödendiğini, kira sözleşmesine uygun olarak kira sözleşmesinin 01/08/2014 tarihinde feshedileceğinin ve peşin ödenen kira bedelinin iadesi gerektiğinin davalı kiraya verene ihtar edildiğini, peşin ödenen kira bedelinin iade edilmemesi nedeniyle davalı aleyhine girişilen icra takibine itiraz edildiğini belirterek, davalının itirazının iptali isteminde bulunmuştur.
Davalı, davacı kiracının sözleşmeyi haklı bir neden göstermeksizin feshettiğini, taşınmazın tahliyesi sırasında taşınmaza zarar verdiğini, buna ilişkin yapılan delil tespiti neticesinde kiralananda 72.000 TL zarar tespit edildiğini savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, uyuşmazlığa konu kira sözleşmesinde davalının kiraya veren olmayıp 15 bağımsız bölüm maliki adına vekaleten sözleşmeyi imzaladığı, bu hali ile pasif husumet ehliyetinin bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; Hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-) Kira sözleşmesinin tarafı olan kiraya verenin mutlaka malik olması gerekmez. Diğer bir anlatım ile kira sözleşmeleri şahsi hak doğuran sözleşmelerden olduğundan kiraya verenin malik olmasına gerek yoktur. Uyuşmazlık konusu 01/05/2014 başlangıç tarihli kira sözleşmesinin incelenmesinde, davalının ortak alan açısından kendisine asaleten, kira sözleşmesine ekli karar metni ve temsil-yetki belgesine istinaden 15 kat malikine vekaleten kira sözleşmesini imzaladığı, kira sözleşmesinde kiralanan 12 bağımsız bölümün 564 m2, ortak alanın ise 175 m2 olduğunun belirtildiği ve bu taşınmazın depo, bodrum, açık-kapalı garaj vb. tüm eklentilerinin kiralanana dahil olduğu, böylece kiralanandaki ortak alanlar açısından davalının kiraya veren sıfatının bulunduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davalının kendi ad ve hesabına kiraya veren sıfatıyla hareket ettiği kiralanandaki ortak alanlar açısından işin esasının incelenmesi gerekirken yazılı şekilde davanın tümden reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı ...ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428. maddesi uyarınca hükmün davacı yararına BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 29/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.