Mahkemesi :Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi

Dava, Tarım Bağ-Kur sigortalılığın tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde, bozma üzerine, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekilince temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davada, bozma öncesi ilk kararın 01.5.1995 -31.12.1996 ve 01.7.1999 -31.7.2005 dönemleri hakkında tesis edildiği, "kısmen kabul" şeklinde olup davalı Kurum lehine vekalet ücreti verildiği, davalı Kurumun temyizi üzerine kararın Dairemizin 2012/ 8427 – 27038 sayılı ilamı ile tevkifat bulunmayan 01.01.2000 – 01.8.2005 yılları arası hakkında tarımsal faaliyetin yöntemince araştırılması gerektiğinden bahisle bozulduğu, bozmaya uyan yerel mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının 01.5.1995 – 31.12.1996 ve 01.7.1999-01.01.2000 tarihleri arasında 2926 sayılı Kanun kapsamında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine hükmedildiği anlaşılmaktadır.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 326/1. maddesine göre, yargılama harç ve giderlerinden davada haksız çıkan, yani aleyhine hüküm kurulan sorumludur.
Ayrıca, uzun yıllardan beri Yargıtay’ın kökleşmiş, sapma göstermeyen uygulamaları ve öğretide benimsenen usuli kazanılmış hak müessesesi, usul hukukun dayandığı vazgeçilmez ana temellerinden biridir.
Bu hukuki kuralın ancak iki istisnası bulunmaktadır. Bunlardan biri, mahkemece Yargıtay bozma kararına uyulduktan sonra görülmekte olan davaya uygulama imkanı olan yeni bir İçtihadı Birleştirme Kararı çıkması; diğeri de, 4.2.1959 gün ve 13/5 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında belirlendiği üzere, hükmüne uyulan bozma kararından sonra görevle ilgili yeni bir yasal düzenlemenin getirilmiş olmasıdır. Olayda; usuli kazanılmış hakkın sonuç doğurmayacağı haller de söz konusu değildir.
Yerel mahkemenin ilk kararını davacı tarafın temyiz etmediği ve davanın kısmen kabulüne karar verildiği gözetildiğinde, davalı Kurum lehine vekalet ücreti tayin edilmemeiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan, 1086 sayılı Yasanın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme uyarınca) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm kısmının vekalet ücretine dair 5. bendinin sonuna; "1500,00 TL vekalet ücretinin de davacıdan alınarak davalıya verilmesine" sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.6.2014 günü oybirliği ile karar verildi.