MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasına bağlı yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R
Hükmüne uyulan Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 27/03/2018 tarih ve 2015/8735 Esas 2018/3336 Karar sayılı ilamı ile ".. davacılardan ... yönünden hükmedilen manevi tazminat miktarının fazla olduğu ve davacılardan ... yönünden müterafik kusurunun bulunup bulunmadığı ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 52. maddesi (818 sayılı BK 44. md.) uyarınca manevi tazminattan %20 oranında indirim yapılmasının gerekip gerekmediğinin tartışılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği...” hususlarına değinilerek ilk kararın bozulmasına, davalılardan ... Oto Yatırım ve Pazarlama A.Ş.’nin sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiş; bozma sonrası mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 16/12/2020 tarihli 2020/1093 esas ve 2020/4402 karar sayılı son bozma ilamında; kısa karar ile davacı ... yönünden 3.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmesine rağmen, gerekçe bölümünde 1.000,00 TL manevi tazminata hükmedilerek kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki oluştuğu hususuna değinilmiş, davacıların sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 7.000,00 TL; davacı ... için 1.455,89 TL maddi tazminatın kaza tarihi olan 12/01/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine, davacı ... için 12.000,00 TL; davacı ... yönünden %20 müterafik kusur indirimi yapılarak 3.200,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 12/01/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle tazminat istemine ilişkindir.
1-Dosya içerisinde, bozmaya uygun karar verilmiş olmasına kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozma ile kesinleşen yönlere ilişkin inceleme yapılmasının mümkün olmamasına göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Tarafların hükmedilen maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Mahkemece verilen 18/12/2015 tarihli ilk kararın davalılardan ... Oto Yatırım ve Pazarlama A.Ş. tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 27/03/2018 tarih ve 2015/8735 Esas 2018/3336 Karar sayılı ilamı ile; davacılardan ... yönünden hükmedilen manevi tazminat miktarının fazla olduğu ve davacılardan ...’ün müterafik kusurunun bulunup bulunmadığının araştırılması hususlarına değinilerek bozulmasına, davalılardan ... Oto Yatırım ve Pazarlama A.Ş.’nin, davacılardan ... yönünden hükmedilen maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının reddine, davacılardan ... yönünden hükmedilen maddi tazminat yönünden kararın kesin olması nedeniyle temyiz dilekçesinin reddine karar verildiği, mahkemece Yargıtay 17. Hukuk Dairesi’nin anılan bozma ilamına uyulduğu ve maddi tazminata yönelik kesinleşen hususlar hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerekirken, yeniden hüküm tesis edildiği ilk karar ile kesinleşen hususlar gözetilmeden yeniden vekalet ücreti takdir edildiği anlaşılmaktadır.
Şu durumda mahkemece, Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 27/03/2018 tarih ve 2015/8735 Esas 2018/3336 Karar sayılı bozma ilamı uyarınca davacının maddi tazminat talepleri hususunda mahkemece verilen 18/12/2015 tarihli ilk kararın bozma kapsamı dışında kaldığı ve kesinleştiği nazara alınarak kesinleşen istemler hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair hüküm tesis edilmesi gerekirken anılan yön gözetilmeden verilen karar usul ve yasaya aykırı olup taraflar yararına bozulması gerekmiştir.
3- Davacıların hükmedilen manevi tazminata yönelik diğer temyiz itirazlarına gelince;
Mahkemece, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacılar ihtiyari dava arkadaşı olup kabul edilen manevi tazminat miktarı yönünden karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT’ye göre davacılar yararına ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, davacılar yararına tek vekalet ücreti tayini suretiyle eksik avukatlık ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiş kararın açıklanan nedenle davacılar yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentde gösterilen nedenlerle taraflar yararına maddi tazminat hükmü yönünden, (3) nolu bentde gösterilen nedenlerle davacılar yararına manevi tazminat hükmü yönünden BOZULMASINA, tarafların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara ve davalılara geri verilmesine 27/10/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.