Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Beraat

Dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın, müşteki ...’a faizle ödünç para vererek tefecilik suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli şekilde faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması, bu bağlamda maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, sanığın, icra müdürlükleri nezdinde alacaklı olduğu takip dosyalarının araştırılıp, borçlularının faiz karşılığı sanıktan ödünç para alıp almadıklarına ilişkin olarak tanık sıfatıyla beyanlarına başvurulması,soruşturma aşamasında dinlenen ...’ın tanık sıfatıyla beyanının alınması sonrasında hasıl olacak sonuca göre hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma sonucu yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Katılan Hazinenin gerekçeli karar başlığında müşteki olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 13/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.