Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/9299 Esas 2019/16191 Karar Sayılı İlamı

12. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/9299
Karar No: 2019/16191
Karar Tarihi: 07.11.2019

Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/9299 Esas 2019/16191 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İlamlı icra takibinde ilamda yazılı borçlu vekiline tebligat yapılması yasal olsa da cezaların şahsiliği prensibinin gereği olarak, borçlu vekiline icra tebligatının cezai sorumluluk açısından hukuki sonuç doğurmayacağı anlaşıldığı için sanığın beraat etmesi gerektiği hükmedilmiştir. Ancak yerel mahkeme sanığı mahkum etmiştir. Bu nedenle karar bozulmuş ve dosya yeniden incelenmek üzere mahkemeye gönderilmiştir. Kararda 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken dosyanın 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulması gerektiği belirtilmiştir.

12. Hukuk Dairesi 2019/9299 E. , 2019/16191 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
İlamlı icra takibinde hukuki sonuç doğurması bakımından ilamda yazılı borçlu vekiline tebligat yapılması yasal ise de cezaların şahsiliği prensibinin bir gereği olarak, şikayet olunan asıl borçluya değil de borçlu vekiline icra emri tebligatının, cezai sorumluluk açısından hukuki sonuç doğurmayacağının anlaşılması karşısında, suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 07/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.