Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/7339 Esas 2015/9047 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 4 - 2011/144805
MAHKEMESİ : Manavgat 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/01/2011
NUMARASI : 2010/478 Esas, 2011/48 Karar
SUÇ : Tefecilik

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/3 ve CMK"nın 34/1. maddeleri gereğince hakimlerin ve mahkemelerin her türlü kararının gerekçeli olarak yazılmasının zorunlu olduğu, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 308/7. maddesine göre hükmün esbabı mucibeyi ihtiva etmemesinin kanuna mutlaka muhalefet edilmiş sayılan hallerden olduğu, CMK"nın 230/1. maddesine göre de gerekçede delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin belirtilmesi, ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesi gibi hususlara riayet edilmeyerek CMK"nın 230/1-a maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel cezalar belirlenirken, söz konusu maddenin 1. fıkrasında 7 bent halinde sayılan hususlar göz önünde bulundurularak ve somut gerekçeler tek tek belirtilmek suretiyle ilgili kanun maddelerindeki cezaların alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması, ayrıca aynı Kanunun 3/1. maddesindeki “suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur” şeklindeki düzenleme nazara alınarak ve somut gerekçeler belirtilmek suretiyle tespit edilmesi gerekirken, yasadaki ifadelerin soyut olarak tekrarından ibaret yetersiz gerekçelerle temel cezaların alt sınırdan uzaklaşılarak tayini,
Bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda kazanç elde etmek amacıyla ödünç para verdiği iddia edilen sanık hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Sanık hakkında TCK"nın 241/1. maddesi uyarınca yapılan uygulamada, aynı Kanunun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken hapis cezasının hesap hatası sonucu 3 yıl 4 ay yerine 3 yıl 6 ay şeklinde fazla tayini,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.