MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25/10/2017 tarih ve 2016/435 E.- 2017/388 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 13/09/2018 tarih ve 2018/220 E.- 2018/904 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilince yapılan 2015/88127 sayılı “Troy kart” ibareli marka başvurusunun TPMK YİDK tarafından, 2015/40822 sayılı “Troy+Şekil”, 2015/14420 sayılı “Troy”, 2015/30809 sayılı “Troy+Şekil” ve 2015/78810 sayılı “troycard” ibareli markalar mesnet gösterilmek suretiyle 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesine göre, başvuru kapsamında bulunan bir takım mal ve hizmetler yönünden nihai olarak reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, davaya konu YİDK kararının iptalini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve bilirkişi raporuna göre, tüm dosya kapsamına göre, başvuruya konu marka sadece kelime unsurundan ibaretken mesnet 2015/40822 sayılı “Troy+Şekil”, 2015/14420 sayılı “Troy”, 2015/30809 sayılı “Troy+Şekil” ibareli markaların şekil unsuru da ihtiva ettiği bu nedenle başvuruya konu markalarla anılan mesnet markalar arasında 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi anlamında aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunmadığı, mesnet 2015/78810 sayılı markanın “troycard” ibaresini içermesi sebebiyle başvuruya konu markayla arasında yüksek derecede benzerlik oluştuğu ancak başvuru markasının “kart”, mesnet markanın ise “card” şeklinde oluşturulması, başvuru markasında “kart” ibaresi ayrı yazılmışken mesnet markada “card” ibaresinin birleşik yazılması ve yazı karakterleri gözetildiğinde markaların 7/1-b anlamında farklılaştığı gerekçesiyle, davanın kabulüne, davaya konu YİDK kararının iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, davalı kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
Dava, davacıya ait marka başvurusunun 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi uyarınca reddine dair YİDK kararının iptali istemine ilişkin olup, ilk derece mahkemesince davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalı vekilince yapılan istinaf başvurusu bölge adliye mahkemesi tarafından yazılı gerekçelerle esastan reddedilmiştir.
556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi uyarınca ret kararı verilebilmesi için markalar arasında herhangi bir araştırma yapılmasını gerektirmeyecek ve ilk bakışta aynı veya ayırt edilemeyecek ölçüde benzerlik bulunması ve tescil kapsamlarının aynı olması gerekmektedir. İlk derece mahkemesi tarafından karşılaştırma konusu markalar arasında 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi anlamında aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Mahkemece verilen kararda, 2015/40822 ve 2015/30809 sayılı “Troy+Şekil” ibareli markalar bakımından bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak başvuruya konu 2015/88127 sayılı “Troy kart” ibareli marka ile red gerekçesi markalardan özellikle 2015/78810 sayılı "Troycard" ibareli marka arasında ilk bakışta ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunduğu anlaşılmaktadır. Ayrıca, “kart” ve “card” ibarelerin bir çok markada tanımlayıcı olarak kullanıldığı da dikkate alındığında 2015/14420 sayılı “Troy” ibareli marka ile başvuru markası arasında da 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi anlamında benzerlik bulunduğunun kabulü gerekirken aksi düşüncelerle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bölge adliye mahkemesi kararının bozularak kaldırılması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı Türk Patent ve Marka Kurumu"na iadesine, 07/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.