Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/8140 Esas 2016/3830 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, ortak alana müdahalenin önlenmesi ve eski hale getirilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalının projeye aykırı olarak kendisine tahsisli alanda bulunan bahçe terasına sabit tesis niteliğinde inşaat yapmak suretiyle gerçekleştirdiği haksız müdahalenin ve el atmanın önlenmesi ile eski hale getirilmesini istemiştir. Mahkemece davalının müdahalesinin yönetim planının izin verdiği boyutta olması, genel konsepti bozmaması ve kişilerin kendilerine tahsisli alanlarda ortak yaşama zarar vermeyecek şekilde kullanma hakkına sahip oldukları gerekçesiyle reddine karar verildi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Dosya içindeki bilgi ve belgelerin ve bilirkişi raporunun incelenmesinde davalının zemin kat dairesinin arka bahçesinin 15.30 m²"lik kısmında tik ağacından platform yaptığı anlaşılmaktadır. Kat Mülkiyeti Kanununun 19. maddesinin ikinci bendi gereğince kat maliklerinden biri bütün kat maliklerinin beşte dördünün yazılı rızası olmadıkça anataşınmazın ortak yerlerinde inşaat, onarım ve tesisler yaptıramaz. Ortak yerin kullanımının yönetim planı veya projesi ile bir veya bir kaç kat malikine bırakılması mümkün ise de, bu kullanım hakkı o kat malikine ortak yeri olduğu gibi kullanma hakkı vereceğinden bu yerde yeni tesis ve değişiklikler yapma hakkı vermez. Kaldı ki, yönetim planının 18. maddesinde kat maliklerinin kullanım hakkı münhasıran kendi bağımsız bölümüne tahsis edilmiş alanlarda mevcut rengi, karakteri görünümü değiştirecek ve etkileyecek nitelikte tesis yapamayacakları da düzenlenmiştir. Buna göre mahkemece davanın kabulü gerekirken yazıl gerekçe ile reddi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, işbu kararın tebliğinden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 07.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.