Resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/11804 Esas 2016/9318 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık
HÜKÜM : 1-TCK"nın 157/1, 62 ve 53. maddeleri gereğince sanığın 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.
2-TCK"nın 204/1, 62 ve 53. maddeleri gereğince sanığın 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Başkanlar Kurulunun 16/01/2016 tarih ve (1) sayılı kararı ile hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulunca 12.02.2016 tarihinde onaylanan ve 26/02/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen (II) numaralı bölümün ortak hükümler başlığının 7. bendinde, "Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.”; 9. bendinde, ""Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır."" hükümlerine yer verilmiştir.
Bu hükümler birlikte değerlendirildiğinde;
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan resmi belgede sahtecilik suçunun cezası, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 204/1 maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası; dolandırıcılık suçunun cezasının ise aynı kanunun 157/1 maddesi uyarınca bir yıldan beş yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adlî para cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;

Mahkumiyet kararındaki nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin 21. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 03/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.