Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9859 Esas 2019/12428 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9859
Karar No: 2019/12428
Karar Tarihi: 13.11.2019

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9859 Esas 2019/12428 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargılanan kişi, bir kadına yönelik nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme kararında yanılgıya düşülerek suçun niteliği tayin edilirken sanık hakkında basit cinsel saldırı suçuna ilişkin hüküm verilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur ve sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan ceza verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 36. Maddesi: Gönüllü vazgeçme
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/1 Maddesi: Basit cinsel saldırı
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/2 Maddesi: Nitelikli cinsel saldırı
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/3-c Maddesi: Nitelikli cinsel saldırında ceza artırımı
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 35/2 Maddesi: Teşebbüs nedeniyle yapılacak ceza indirimi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1 Maddesi: Yargıtay'ın bozma kararı verebileceği haller

14. Ceza Dairesi 2015/9859 E. , 2019/12428 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, tebliğnamede sanık olarak gösterilen ... hakkında kurulan hükümle ilgili kanun yoluna başvurulmadığı gözetilerek dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Katılanın aşamalardaki beyanları, savunma ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında sanığın, olay tarihinde evde yalnız kaldığı katılana yönelik başladığı nitelikli cinsel saldırı eyleminin icrai hareketlerini sonuna kadar götürebilme imkanı bulunduğu halde katılanın aşılabilir mukavemeti dışında ciddi bir engel neden olmaksızın kendiliğinden eylemine son verdiğinin anlaşılması karşısında, hakkında 5237 sayılı TCK"nın 36. maddesinde yer alan gönüllü vazgeçme hükmü gözetilerek nitelikli cinsel saldırı suçuna teşebbüsten ceza verilemeyeceği, ancak o ana kadar gerçekleşen eylemlerin aynı Kanunun 102/1, 102/3-c maddelerinde düzenlenen basit cinsel saldırı suçunu oluşturacağı nazara alınarak mahkumiyeti yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de,
Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan dolayı TCK"nın 102/2, 102/3-c maddeleriyle verilecek cezadan aynı Kanunun 35/2. maddesi ile teşebbüs nedeniyle yapılacak indirimin, nitelikli cinsel saldırı suçunun geçişli suçlardan olması nedeniyle TCK"nın 102/1. maddesini de içerdiği gözetilerek, basit cinsel saldırı suçuna ilişkin aynı Kanunun 102/1, 102/3-c maddelerinde öngörülen cezanın altında olmayacak şekilde belirlenmesi gerektiği nazara alınmadan hakkaniyete aykırı şekilde indirimin fazla yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 13.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.