20. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/58 Karar No: 2019/5999 Karar Tarihi: 17.10.2019
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/58 Esas 2019/5999 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, ölen eşinin ölümünden sonra 2/B çalışmaları sonucunda davalının taşınmazı kullanım kadastrosuna tescil edildiğini ve tescil şerhinin iptali ile kendi adına şerh düşülmesini, ayrıca taşınmazın kullanımı sırasında davalıdan 2 yıllık fındık mahsül bedelinin tahsil edilmesini talep etti. Asli müdahil Orman Yönetimi vekili, dava konusu taşınmazların orman vasfı ile Hazine adına tescilini talep etti. Mahkeme, yapılan kadastro çalışmalarının fiili duruma uygun olduğu ve davacının talebinin ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verdi. Davacı ve asli müdahil Orman Yönetimi vekili kararı temyiz etti. Dosya incelendikten sonra, temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onayına karar verildi. 3402 sayılı Kadastro Kanunu'nun Ek 4. maddesi uyarınca yapılan kullanım kadastrosuna itiraz olarak açılan davanın reddine hükmedildiği belirtildi. Kanunlar: 3116 sayılı Kanun, 1744 sayılı Kanun, 6831 sayılı Kanun, 3402 sayılı Kanun.
20. Hukuk Dairesi 2017/58 E. , 2019/5999 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... ve asli müdahil Orman Yönetimi vekilleri tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü: K A R A R Dava konusu; ....... sayılı parseller sırası ile 2870,12 m2 ve 1041,50 m2 yüzölçümleri ile kullanıcısının davalı ... olduğu şerh düşülerek tarla vafı ile Hazine adına tespit edilmişlerdir. Davacı yan; ......parsel sayılı taşınmazların vefat eden eşi ..... kullanımında iken eşinin ölümü sonrasında 2/B çalışmaları sonucunda davalı ... adına kullanım kadastrosunun tescil edildiğini beyan ederek; tescil şerhinin iptali ile kendi adına şerh düşülmesini ve taşınmazların 2 yıldır davalının kullanımında olması sebebi ile 2 yıllık fındık mahsül bedelinin davalıdan tahsil edilmesini talep ve dava etmiştir. Asli müdahil Orman Yönetimi vekili; dava konusu 146 ada 43 parselin 1975 yılındaki kadastro çalışmasında sehven orman sınırları dışında bırakıldığını, 146 ada 27 parselin ise orman sayılan yerlerden olduğunu belirterek her iki taşınmazında orman vasfı ile Hazine adına tescilini talep ve dava etmiştir. Yargılama sonunda mahkemece; 09/08/2012 tarihinde kesinleşen kadastro çalışmaları ile tespiti yapılan kullanım kadastrosunun, fiili duruma uygun olduğu anlaşılması ve davanın ispatlanamadığı gerekçesi ile davanın reddine, dava konusu ..... mahallesi 146 ada 43 ve 27 parsel sayılı taşınmazların muhdesat tespitlerinin iptali ile bu taşınmazlara ilişkin ecrimisil taleplerinin ayrı ayrı reddine karar verilmiş, hüküm davacı ... vekili ve asli müdahil Orman Yönetimi vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava, 3402 sayılı Kadastro Kanununu Ek 4. maddesine göre yapılan kullanım kadastrosuna itiraza ilişkindir. Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede, 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp 22/10/1947 tarihinde ilân edilen orman kadastrosu,1744 sayılı Kanun ile değişik 6831 sayılı Kanun hükümlerine göre 1975 yılında yapılan orman kadastrosu ve 2. madde uygulama çalışmaları ile, 27/12/2006 - 25/01/2007 tarihleri arasında ilân edilen kadastro çalışmaları ile 10.07.2012-08.08.2012 tarihleri arasında ilan edilen 3402 sayılı Kanunun Ek 4. maddesine göre yapılan kullanım kadastrosu vardır. İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 7139 sayılı Kanununun 33. maddesi uyarınca Orman Yönetiminden harç alınmasına yer olmadığına, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine 17/10/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.