4. Ceza Dairesi Esas No: 2013/39048 Karar No: 2016/3834 Karar Tarihi: 02.03.2016
Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/39048 Esas 2016/3834 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakaret ve tehdit suçlarından mahkum edilmiştir. Hakaret suçuna ilişkin ceza, temyiz edilemeyecek nitelikte olduğundan sadece tehdit suçu üzerine temyiz davası açılmıştır. Kararda, sanığın tehdit eyleminin kanuna uygun olarak yapıldığı ve cezanın kanuni bağlamda verildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz talebi reddedilerek mahkeme kararı onanmıştır. Kanunlar ise 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleridir.
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1-Hakaret suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ... müdafiinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 2-Tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı, Anlaşıldığından sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 02/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.