MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İzmir 6. Tüketici Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 04/07/2017 tarih ve 2017/42-2017/490 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 23.279 TL"nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketten işsizlik sigortası yaptırdığı, Biofarma İlaç A.Ş."de çalışırken 26.12.2014 tarihinde işten çıkarıldığı, yasal süre içinde sigorta şirketine müracaatının davalı şirket tarafından performans düşüklüğünün teminat kapsamı dışında olması nedeniyle reddedildiği, davacının işe iade davası açtığı ve sonucunun beklendiği, işsizlik sigorta tazminatının ödenmesi gerektiği nedenleriyle teminat miktarı 4.800,00 TL"nin temerrüt tarihinden itibaren reeskont faizi ile ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının işe iade davasının sonucunun bekletici mesele yapılması gerektiği, davacı ile gelir koruma sigortası yapıldığı, davacının iş akdinin geçerli nedenle feshedildiği, İş Kanunu 18. maddesine göre yapılan geçerli fesih hallerinin teminat kapsamı dışında olduğu, zarar sigortalarında zenginleşme yasağı ilkesinin geçerli olduğu, başka şirket Garanti Emeklilikten de işsizlik sigorta tazminatı almakla zenginleşme yasağı kuralınca başka bir talepte bulunamayacağından davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında 08/03/2014-2015 tarihleri arasında geçerli Gelir Koruma Sigorta Poliçesi düzenlendiği, davacının 24/12/2014 tarihinde işsiz kaldığı poliçe kapsamında 30 gün bekleme süresi sonrasında 24/01/2015 tarihinden itibaren 6 ay süre ile davalı şirketin davacıya işsizlik sigorta tazminatını ödemesi gerektiği, davacının işten çıkarılmasına yönelik kusurunun dosyada kanıtlanmadığı, bu nedenle bilirkişi raporu doğrultusunda 4.800.- TL sigorta tazminatının birinci taksidi 800,00 TL"sinin 24/01/2015 tarihinden, ikinci taksidi 800,00 TL"sinin 24/02/2015 tarihinden, üçüncü taksidi 800,00 TL"sinin 24/03/2015 tarihinden, dördüncü taksidi 800,00 TL"sinin 24/04/2015 tarihinden, beşinci taksidi 800,00 TL"sinin 24/05/2015 tarihinden, altıncı taksidi 800,00 TL"sinin 24/06/2015 tarihinden işleyecek avans faizi ile birlikte davacı tarafa ödenmesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştirDosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 206,49 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 03/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.