Danıştay 4. Daire 2020/800 Esas 2021/5612 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/800
Karar No : 2021/5612

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : …Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 2016/1 ila 8. dönemlerine ilişkin olarak ihtirazı kayıtla verilen katma değer vergisi düzeltme beyannameleri üzerine 03/02/2018 tarihinde tahakkuk ettirilen katma değer vergisi, damga vergisi, hesaplanan gecikme faizi ile kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine, Vergi Dava Dairesince verilen kararda; davacının fatura aldığı Davutpaşa Vergi Dairesi mükellefi … hakkındaki vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerin düzenlenen faturaların sahte olduğunu ortaya koymada yeterli olmadığı anlaşıldığından dava konusu işlemlerde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair Vergi Mahkemesi kararına yöneltilen istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Dava Dairesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : İlgili dönemlerde davacının fatura aldığı mükellef hakkındaki vergi tekniği raporundaki tespitlerin düzenlenen faturaların sahte olduğunu ortaya koymada yeterli bulunmadığı, ihtilaflı dönemlerde iş yeri adresinde yoklama yapılmadığı, bu haliyle sadece beyan edilen matrahlar dikkate alınarak ticari organizasyonu hakkında sonuca ulaşılamayacağı anlaşıldığından temyiz isteminin reddi ile yasaya uygun olan Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmış, 359. maddesinin (b) bendinde ise gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belgeler, sahte belge olarak tanımlanmıştır.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde; mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça faaliyetlerine ilişkin olarak, kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisinin indirilebileceği hükme bağlanmıştır.
Katma değer vergisi, bünyesinde yer alan indirim müessesesiyle yansıtılabilir bir vergidir. Katma değer vergisi sisteminde mükellef ve sorumlu; üretim ve dağıtım kademeleri içinde, verginin tahsiline, indirimlerin yapılmasına, beyan edilip ödenmesine aracılık eder. Bu bakımdan indirim, mükellefiyete bağlı bir görev olduğu kadar aynı zamanda bir haktır. Katma değer vergisinde genel prensip, vergiye tabi teslimler üzerinden hesaplanan vergiden, alış faturalarında gösterilen verginin indirilmesidir. Katma değer vergisi indirimi hakkından yararlanabilmek için Kanun bazı şartların varlığını öngörmüştür. Bu şartların bir kısmı esasa, bir kısmı ise şekle ilişkindir. Katma değer vergisi, vergiyi doğuran olayın gerçekleşmesi halinde, zincirleme olarak kendi içinde otokontrol sistemi taşımaktadır.
Kayıt ve belge nizamına uyulması ve faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanması halinde, mal teslimi veya hizmet ifasına bağlı olarak tahsil edilen katma değer vergisinden, mükelleflerin kendilerine yapılan teslim ve ifaya ilişkin olarak ödedikleri katma değer vergisini indirmeleri mümkün olup, aksi durumda, faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığının tespiti halinde, bu faturalarda yer alan katma değer vergisinin indirimi mümkün bulunmamaktadır.
Buna göre, alış belgelerinde yer alan katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için, alış faturası ya da benzeri vesikalarda ayrıca gösterilmesi ve bu vesikaların kanuni defterlere kaydedildiğinin tevsik edilmesinin yanında, söz konusu belgelerin gerçeği yansıtması da gerekmektedir.
Yukarıda aktarılan mevzuat hükümlerine göre, uyuşmazlığın esasını, davacıya anılan faturaları düzenleyen firmanın düzenlediği faturaların, gerçek bir mal ve hizmet satışını içerip içermediği, dolayısıyla sahte olup olmadığı hususlarının tespiti oluşturmakta olup, uyuşmazlığın çözümü için söz konusu belgelerin hukuki mahiyetinin anlaşılabilmesi bakımından, bu belgeleri tanzim eden mükellef hakkında yapılan incelemeler sonucunda tespit edilen hususların irdelenmesi gerekmektedir.
Davacının 2016/1 ila 8 dönemlerinde 56 adet 1.318.500,00 TL tutarında fatura aldığı Davutpaşa Vergi Dairesi mükellefi … hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporunda özetle; 19/10/2009 tarihinde kırtasiye malzemeleri imalatı işi ile iştigal etmek üzere mükellefiyet tesis ettirdiği, 01/11/2010 tarihinde yapılan yoklamada; iş yerinin aylık kirasının 500,00 TL olduğu ve 1 adet sıvama, 1 adet giyotin, 1 adet kapak taşlama makinası, 1 adet pres, 1 adet kapak kaşe çevirme makinası, 1 çalışma tezgahı, 1 masa ve oturma grubu bulunduğunun tespit edildiği, 2015 yılında Ba-Bs bildirimlerinden hareketle 192.100,00 TL satışının olduğu, 2016 yılında ise 1.385.181,40 TL satışının bulunduğu, aynı yıl için 4 farklı mükelleften alış toplamının 1.158.501,00 TL olduğu, çok yüksek matrahlar beyan etmesine rağmen ödenecek vergi çıkmadığı yada düşük tutarda çıktığı, toplam vergi borcunun 224.161,74 TL olduğu, muhtasar beyannamelerinde ve yapılan yoklamalarda hiç çalışanının olmadığı, karşıt incelemelerde mükelleften mal veya hizmet satın aldığını beyan eden iki mükelleften birinin kardeşi olduğu ve satışlarının tamamına yakınının (%95) bu mükellefe yapıldığı, her iki mükellefinde ödemelerinin nakit veya çekle yaptıklarını beyan ettikleri, defter belge isteme yazısının tebliğ edildiği halde defter ve belgelerin ibraz edilmediği, 2016 yılına ait gelir vergisi beyannamesini vermediği, 2015 dönem sonunda özkaynaklar tutarının 96.827,55 TL olmasına rağmen 2016 yılında 1.385.775,00 TL satış yaptığı, 2016 hesap döneminde banka hesap hareketinin olmadığı, 01/01/2016 tarihinden itibaren düzenlenen faturaların gerçek bir emtia teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığı tespitlerine yer verilmiştir.
Yukarıda belirtilen tespitlerin bir bütün halinde değerlendirilmesinden, defter belge isteme yazısının tebliğine rağmen ibraz yükümlülüğünün yerine getirilmediği, yüksek matrahlı KDV beyannamelerinde ödenecek vergi çıkmadığı, bazı dönemlerde düşük tutarda çıkmasına rağmen vergi borçlarının ödenmediği, 2016 yılında 1.385.775,00 TL satış yaptığını beyan eden mükellefin ilgili yılda banka hesap hareketlerinin bulunmadığı vb. hususlar dikkate alındığında davacıya düzenlenen faturaların gerçek bir mal ve hizmet karşılığı düzenlenmediği anlaşıldığından Vergi Dava Dairesi kararında hukuki isabet görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3.Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Dava Dairesine gönderilmesine, 26/10/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.




(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.