• GÖREVİ KÖTÜYE KULLANMA
• GÖREVİ SAVSAMA SUÇU
• GÖREVİ SAVSAMA SUÇUNUN KASTEN İŞLENMESİ GEREKTİĞİ

• TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 257
• TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 62
• CEZA MUHAKEMESİ KANUNU (CMK) (5271) Madde 231
• CEZA MUHAKEMESİ KANUNU (CMK) (5271) Madde 309
• TÜRK CEZA KANUNU (MÜLGA) (765) Madde 230

Görevi kötüye kullanma suçundan sanıklar Y.. A.. ve E.. S..’ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 257/2 ve 62/1. maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına, sanıklar hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Silivri 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 19/06/2014 tarihli ve 2014/17 esas, 2014/462 sayılı kararına itirazın reddine ilişkin Silivri Ağır Ceza Mahkemesinin 06/11/2014 tarihli ve 2014/1554 Değişik İş sayılı Kararının;
Dosya kapsamına göre, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/02/2006 tarihli ve 2005/4-.MD-163 esas, 2006/14 sayılı kararında (benzer bir olaya ilişkin, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 06/10/2005 tarihli ve 2005/22-38 sayılı kararıyla görevi ihmal suçundan ilk derece mahkemesi olarak yaptığı yargılama sonucunda, sanığın olayda suç kastının bulunmadığı sonucuna varıldığı, infaz işlemlerine katılan diğer görevliler gibi insani yanılgı ile yanlış uygulama yapıldığı, sanığın kendisine yüklenen görevde yetkiyi kötüye kullanma suçundan beraatine karar verilmesi gerektiği, netice ve kanaatine varıldığından bahisle sanık hakkında beraat kararı verildiği ve temyizen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun söz konusu bu kararına konu olduğu) “ ...Sanığa yüklenen görevi savsama suçu 765 sayılı TCY"nın 230. maddesinde, “Hangi nedenle olursa olsun memuriyet görevini yapmakta savsama ve gecikme gösteren veya üstünün yasaya göre verdikleri buyrukları geçerli bir neden olmadan yapmayan memur....cezalandırılır....” şeklinde düzenlenmiştir. Madde metninden de anlaşılacağı üzere belli bir kamu hizmeti veya görevi yapan memurun, yapmakla görevli olduğu işi yapmaması veya yasaya göre yapılması gereken biçimde yerine getirmemesi veya geciktirmesi suç sayılmıştır. Bu suç kasten işlenebilen suçlardan olup, oluşması için, memur görevini bilerek ve isteyerek savsayacaktır. Somut olayda infaza verilen hükmün, CYUY"da yer alan kurallara ve yerleşmiş yargısal kararlardaki uygulamalara aykırı olarak, yanılgıya yol açabilecek şekilde yazıldığı ve bu nedenle infaz aşamasında birden çok C.savcısı tarafından düzenlenen müddetnamenin her birinde hatanın yanılgıyı artırır düzeyde sürdürüldüğü anlaşılmaktadır. Sanık da aynı yanılgıya düşmüş ve önceden düzenlenmiş olanları hatasız kabul ederek hatalı müddetname düzenlemiştir. Sanığın anılan yanılgısını görevi savsama kastı ile bağdaştırmak mümkün görülmemekte bu nedenle suçun manevi unsurunun oluşmadığını kabullenmek gerekmektedir...” şeklinde belirtildiği üzere, sanıkların görevi kötüye kullanma suçuna ilişkin suç işleme kasıtlarının olmadığı, suçun manevi unsurunun gerçekleşmediği, sanıklardan Y.. A..’un, Silivri Açık Ceza İnfaz Kurumu 1. Müdürü olduğu, uhdesindeki işlerin yoğunluğu nedeniyle bir kısım işleri dosya içerisinde de bulunan görev dağılımı ile 2. Müdürlere bıraktığı, 1000 kişiyi aşkın bir hükümlü bulunduğu belirtilen söz konusu cezaevinde kurum müdürünün uhdesindeki diğer işlerle birlikte tüm mahkumlara ilişkin infaz dosyalarının takibini tek tek yapamayacağı, cezaevi infaz kaleminde görevli memur olan sanık E.. S..’ün ise insani yanılgı ile söz konusu gecikmenin yaşanmasına neden olduğunun kabul edilmesi gerektiği, her iki sanığın da suç işleme kastının bulunmaması nedeniyle suçun yasal unsurlarının oluşmadığı bu nedenle beraatlerine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 08/01/2015 gün ve 94660652-105-34-12945-2014-341/1142 sayılı Kanun yararına bozmaya atfen Yargıtay C.Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozma istemine konu kararda, CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanma koşulları yanında itiraz incelemesine konu kararın esasına ilişkin değerlendirmenin de yapılmış olması ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/03/2010 tarih ve 2010/2-29 E. 2010/56 K. sayılı ilamında da kabul edildiği üzere; delillerin takdirinde hataya düşüldüğünden bahisle kanun yararına bozma yoluna başvurulmasının, bu olağanüstü kanun yolunun amaç ve kapsamıyla bağdaşmaması karşısında, Silivri 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 19/06/2014 tarihli ve 2014/17 esas, 2014/462 sayılı kararına sadece sanık Y.. A.."un itiraz etmiş olması nedeniyle bu sanık hakkındaki kararla sınırlı olarak incelenen Silivri Ağır Ceza Mahkemesinin 06/11/2014 tarihli ve 2014/1554 Değişik iş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 27/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.