Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/5265 Esas 2020/7614 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5265
Karar No: 2020/7614
Karar Tarihi: 25.11.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/5265 Esas 2020/7614 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalıların sevk ve idaresindeki sigortasız araç, başka bir araçla yapmış olduğu trafik kazasında yaralanan kişi, davacının müvekkili kuruma başvurdular. Sigortacılık Kanunu'nun ilgili maddelerine istinaden kurumun zararına neden olan araç sürücüsü ve işleteni davalılara rücu hakkı doğduğunu belirten davacı, ödenen tazminatın rücuen tahsiline karar verilmesini talep etti. Davalılar davanın reddini istedi. Yerel mahkemece verilen karar Daire tarafından bozuldu. Uyulan bozma ilamı ve dosya kapsamına göre açılan davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verildi. Davacının davanın açılmasında haksız olmadığı, davanın sonradan dava dışı kişinin ödemesi nedeniyle konusuz kaldığı gözetildiğinde davalılar lehine vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil bozma nedeni ise de bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarının gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri olarak 6100 sayılı HMK'nın geçici 3/2. maddesi ile HUMK'ın 438/7 maddesi uyarınca düzeltme yapıldı.

17. Hukuk Dairesi 2019/5265 E. , 2020/7614 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair verilen hüküm süresi içinde davacı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalı ... mülkiyetindeki ve diğer davalı ... sevk ve idaresindeki sigortasız aracın 28.07.2003 tarihinde sürücüsü ... olan araç ile yapmış olduğu trafik kazası sonucunda ..."ın yaralandığını, kazada yaralanan ..."ın müvekkili kuruma başvurması üzerine, 18.08.2008 tarihinde 5.973,00 TL"nin ödendiğini, 5684 sayılı Sigortacılık Kanununun 14. maddesine istinaden kurumun zararına neden olan araç sürücüsü ve işleteni davalılara rücu hakkı doğduğunu beyanla, 5.973,00 TL"nin ödeme tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar ayrı ayrı verdikleri cevap dilekçesinde davanın reddini istemişlerdir.
Yapılan yargılama sonucunda yerel Mahkemece verilen davanın reddine dair karar, Dairemizin 29.11.2018 tarih ve 2016/547 E., 2018/11525 K. sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Mahkemece uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, açılan davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava yaralanmalı trafik kazası nedeniyle dava dışı kişiye ödenen tazminatın rücuen tahsili talebine ilişkindir.
Somut olayda; dava 28.07.2013 tarihinde açılmış, 19.11.2014 tarihli duruşmada davacı vekili dava konusu alacağın 3. kişi ... tarafından fer"ileriyle ödendiğini, davanın konusuz kaldığını beyan ettiği, ödeme olayının davalı tarafın da kabulünde olduğu tartışmasızdır. O halde, HMK hükümlerine göre davacının davanın açılmasında haksız olmadığı, davanın sonradan dava dışı kişinin ödemesi nedeniyle konusuz kaldığı gözetildiğinde davalılar lehine vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil bozma nedeni ise de bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarının gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi göndermesiyle HUMK"nın 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulüyle, hüküm fıkrasının 4. bendindeki yazılı hüküm çıkartılarak yerine; "4-Davacının davanın açılmasındaki haklılığı göz önüne alınarak, davalı yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına" hükmünün yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 25/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.