Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/3364 Esas 2018/5631 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 09/02/1996 gününde verilen dilekçe ile kasten öldürme nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın maddi ve manevi tazminat yönünden kabulüne dair verilen 16/12/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle temyiz dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kasten adam öldürülme eylemi nedeni ile uğranılan maddi ve manevi zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece,davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, destek ...... Uluğ’un, 20/06/1995 tarihinde davalılar ... ve ...... Kaya tarafından öldürüldüğünü, bu nedenle uğradıkları maddi ve manevi zararın tazminini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalılar ... ve ...... Kaya aleyhine açılan maddi ve manevi tazminat davasının kabulüne, diğer davalı ... yönünden ise bozma öncesi mahkemenin 13/05/2014 tarih ve 1996/126 esas – 2014/423 sayılı kararı ile açılan davanın reddine karar verilmesi, Dairemizin 09/03/2015 tarihli 2015/38 esas – 2015/2753 sayılı kararı ile davalı ...’na yönelik davacı tarafın temyiz itirazlarının reddine karar verildiği, bu davalı yönünden, anılan kararın kesinleşmiş olması nedeniyle hüküm kurulmasına yer olmadığına dair karar verilmiştir.
Şu halde ... hakkında bozma öncesi verilen karar Dairemizin temyiz incelemesinden geçerek kesinleşmiş bulunmasına, adı geçen bakanlığın davalılar arasında gösterilmemiş ve aleyhinde de hüküm kurulmamış olmasına göre davalı Bakanlığın kararı temyizde hukuki yararı bulunmadığından temyiz dilekçesinin reddine 24/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.