MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara11. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 21/11/2011 tarih ve 2011/308 E. - 2011/70 K. sayılı davanın reddine dair hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmiş ise de, mümeyyiz davacı yanın 02/07/2012 havale tarihli dilekçesi ile davadan feragat ettiğini bildirmesi üzerine dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten sonra dosya re"sen ele alınıp incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, davalı ... ile birlikte davalı şirketin ortağı olduklarını, şirketin ticari faaliyeti kalmadığını, gayri faal olan şirketin mevcut hali kabul edilmeyerek SGK tarafından borç işletildiğini, 31/12/2007 tarihi itibariyle şirketin vergi kaydının kapalı ve münfesih olduğunu, 30/07/2008 tarihinde 15 nolu ortaklar kurulu kararı ile feshedildiğini, ancak bu kararın idareler tarafından kabul edilmediğini, Ticaret Sicil Memurluğu’nun da davalı şirketin mevcut durumunu kabul etmediğini, kendi aleyhine olan tüm bu halleri sonlandırabilmek için davalı şirketin nihai olarak tüzel kişiliğinin sona erdirilmesini, şirketin 15/11/2007 tarihinden bu yana fiilen faaliyetsiz ve kapalı olduğunu, davalı diğer ortağın yönetime katılmak ve sorumluluk almak konusunda isteksiz davrandığını, şirketin kayıtlı sermayesi 500,00 TL olup bunun da yasal sınırın altında kaldığını, diğer ortağın sermaye artırımını kabul etmediğini, şirketin en son 4 yıl önce vergi beyannamesi verdiğini, son bilanço özeti incelendiğinde şirketin bilançosunun sıfırlandığını, TTK’nın 549/4 ve 551. maddesinde belirtilen haklı sebeplerin varlığı halinde tasfiyesiz fesih davası açılmak zorunluluğunun doğduğunu, şirketin ana sözleşmedeki gayelere ulaşma imkanı kalmadığını, TTK 230 maddesine göre şirketin tasfiye işlemine tabi tutularak nakde çevrilecek şekilde ekonomik varlığının bulunmadığını, şirketin ticari ilişkilerinde kaynaklanan 3. kişilere yönelik ticari borçlarıyla da alacaklarının mevcut bulunmadığını ileri sürerek, TTK’nın 549/4 ve 551. maddeleri gereğince davalı şirketin tasfiyesiz feshi ile ticaret sicilden silinmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia ve tüm dosya kapsamına göre, davalı şirketin karar defterinin incelenmesinde 30/07/2008 tarihinde şirketin her iki ortağının oyuyla şirketin feshine karar verildiği, bu durumda davacının fesih ve tasfiye davası açmakta hukuki yararı bulunmadığı, davacının feshine karar verilen şirketin TTK’daki usul çerçevesinde tasfiye edilerek kaydını kapatması gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
Uyuşmazlık, tarafların üzerinde serbestçe tasarruf edebilecekleri nitelikte olup davadan feragat hüküm kesinleşinceye değin yapılabilir ve karşı tarafın kabulüne bağlı olmadığı gibi yapıldığı anda kesin hükmün sonuçlarını doğurur. Davacı yanın davadan feragata ilişkin 02.07.2012 tarihli imzalı beyanının, HMK"nın 74 ve 307 vd. maddeleri uyarınca sonuç doğurucu nitelikte olduğu anlaşılmış, Yargıtay İBK"nın 11.04.1940 gün ve 70 sayılı ve HGK"nın 21.11.1981 gün ve 1981/2-551 sayılı kararları uyarınca, öncelikle, davacı yanın davadan feragatine ilişkin bir hüküm verilmesini teminen yerel mahkeme kararının bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı yanın davadan feragatine yönelik bir karar verilmek üzere yerel mahkeme kararının BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 13/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.