Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/182 Esas 2019/3199 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/182
Karar No: 2019/3199
Karar Tarihi: 20.02.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/182 Esas 2019/3199 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir çocuk hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından hüküm verdi. Çocuk, mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkum edildi ve bu hükmün temyizi mümkün olmadığından çocuk müdafiinin temyiz isteği reddedildi. Diğer suçlamalar için ise yapılan duruşmaya ve toplanan delillere göre temyiz itirazlarının yerinde olmadığına karar verildi ve hükümler istem şeklinde onaylandı. Kanun maddeleri, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde ve 1412 sayılı Kanun'un 317. maddesi olarak belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/182 E. , 2019/3199 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"un Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı Kanun"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 20/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.