Mahkemesi :Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : 1- Sanıklar ..., ..., ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkumiyet
2- Sanıklar ... ve ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan beraat
3- Sanıklar ... ve ... hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar ... ve ... hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen kararlara yönelik yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, Dairemizce de benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; "kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma" suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen "tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararların, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı
Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, inceleme yapılmasına yer olmadığına, gereğinin merciince yerine getirilmesine,
2- Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyize gelince;
Sanıklar ..., ..., ... yönünden hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanıklar ..., ..., ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, sanıklar ... ve ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçunun sübuta ermediği kabul edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Cumhuriyet savcısı ile sanıklar ..., ... ve ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle beraat ve mahkumiyete dair hükümlerin ONANMASINA, 09.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.