MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2, 53/1. maddeleri gereğince 9 defa 2 yıl hapis ve 2.000 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın “..... isimli işyerinde değişik zamanlarda katılanlar ve şikayetçiler ile tanıştığı, kendisini Gümrük Müsteşarlığı müfettişi olarak tanıttığı, katılanlar ..., ..., ... ve ... ile şikayetçiler ..., ... ve ...’i Çobanbeyli sınır kapısında işe koyabileceğini söylediği, adı geçenlerden kimlik fotokopisi ve çeşitli evrak ile işlerin takibi için her birinden 500 TL istediği, katılanlar ve şikayetçilerin parayı sanığa teslim ettikleri, ancak daha sonra kendisine ulaşamadıkları;
Sanığın ayrıca katılanlar ... ve ...’a Kilis ilinde Gümrük Muhafaza Müdürlüğünde çalıştığını ve ihalelerde kendilerine ucuz fiyata eşyalar alabileceğini söylediği, bu katılanların sanığın verdiği hesap numarasına istenen parayı gönderdikleri, ürünlerin akıbetini sorduklarında sanığın ürünleri kargoya verdiğini söylediği, ancak katılanlara ürün teslimi yapılmadığı, sanığın bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan olayda;
1- Sanık hakkında katılanlar ..., ..., ... ve ... ile şikayetçiler ..., ... ve ...’e yönelik dolandırıcılık eylemi nedeniyle verilen kararlara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık savunmaları, katılan ve şikayetçilerin beyanları, teşhis tutanağı ve tüm dosya kapsamından sanığın işe koyma vaadi ile kendisine haksız menfaat temin ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2- Sanık hakkında katılanlar ... ve ...’a yönelik dolandırıcılık eylemi nedeniyle verilen kararlara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık savunmaları, katılan beyanları, banka yazısı ve tüm dosya kapsamından sanığın kendisine haksız menfaat temin ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın aynı anda görüştüğü katılanlardan aynı ortamda haksız menfaat temin ettiğinin anlaşılması karşısında, TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden ayrı ayrı ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/11/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.