Çocuğun Cinsel İstismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/5341 Esas 2021/3229 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5341
Karar No: 2021/3229
Karar Tarihi: 27.04.2021

Çocuğun Cinsel İstismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/5341 Esas 2021/3229 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, hukuka aykırı işlem yapıldığı gerekçesiyle mahkemenin kararı temyiz edilmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda ise, sanık hakkında hapis cezasına mahkumiyetinin kanuni sonucu olarak kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeye kadar uygulanacağı, alt soyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden karar verildiği tespit edilmiştir. Bunun üzerine Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiği ve bu nedenle kararın yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu doğrultuda, kanuna aykırı olan bölümler bozulmuş, yeniden değerlendirilerek sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümler düzeltilerek onanmıştır.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ise, hapis cezasına mahkum olan kişilerin bazı haklardan yoksun bırakılabilmesine ilişkin hükümleri içeren bir kanun maddesidir. Bu kapsamda, koşullu sal

14. Ceza Dairesi 2016/5341 E. , 2021/3229 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun Cinsel İstismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında kasıtlı suçlardan dolayı hapis cezalarına mahkumiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesine göre 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeye kadar uygulanacağı, alt soyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Hükümlerden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkarılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.04.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.