Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/869 Esas 2020/2557 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/869
Karar No: 2020/2557
Karar Tarihi: 20.02.2020

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/869 Esas 2020/2557 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyeti Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilmiştir. Ancak bu karar, sanık müdafii tarafından temyiz edilmiştir. Konu, bir telefonun sanığa hizmet veya meslek dolayısıyla tevdi ve teslim edilip edilmediği gibi bir ilişki olmadığından, hüküm TCK'nın güveni kötüye kullanma suçunu oluşturan 155/1. maddesi gereğince uzlaştırma kapsamında kalan bir eylem olarak değerlendirilmeli ve uzlaştırma işlemleri için gerekli adımlar atılmalıdır. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 155/2, 62, 52, 53, 51. madeleri; 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi; 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. madde fıkraları; 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi.

15. Ceza Dairesi 2020/869 E. , 2020/2557 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 62, 52, 53, 51. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun, meslek ve sanat, ticaret veya hizmet ilişkisinin ya da hangi nedenden doğmuş olursa olsun, başkasının mallarını idare etmek yetkisinin gereği olarak tevdi ve teslim edilmiş eşya hakkında işlenmesi halinde oluşacağı, somut olayda, suça konu telefonun sanığa ifa ettiği bir hizmet veya meslek dolayısıyla tevdi ve teslim edilmemiş olması, bu kapsamda kanunda tanımlanan mahiyette bir ilişkinin bulunmaması sebebiyle, iddia konusu eyleminin sübutu halinde, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma kapsamında kalan ve TCK"nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturacağı gözetilerek, uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 20/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.