MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 52/2-4, 53 ve 58 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükmün temyizi üzerine, yasal süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddine dair ek karar, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün ilk önce yurtiçi ikamet adresi olan ”...” adresine tebliğe çıkartıldığı, bila tebliğ dönmesi üzerine bu kez sorgusunda beyan ettiği “...” adresine tebliğe çıkarıldığı, bu tebliğin de bila tebliğ dönmesi üzerine, UYAP kayıtlarından sanığın... Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünde hükümlü olarak bulunması nedeniyle kendisine Mersin 4.Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2015/751 E. sayılı dosyası ile vasi olarak atanan babası ..."ya tebligat çıkartılarak, T.K.21/2"ye göre 19/09/2016 tarihinde yapılan tebligat ile kesinleştirme işlemi yapıldığı anlaşılmakta ise de; UYAP"tan yapılan kontrolde sanığın vasisine tebligat yapıldığı tarih itibariyle cezaevinde bulunmadığı, sanığın 30/06/2016 tarihinde cezaevinden tahliye olduğu, dolayısıyla verilen vesayet kararının sanığın tahliye olması ile kendiliğinden son bulduğu, bu nedenle vasiye yapılan tebligatın usulsüz olduğu, aynı yasanın 32/2 maddesi gereğince usulsüz tebliğ halinde, muhatabın hükmü öğrendiğini beyan ettiği tarihin tebliğ tarihi kabul edilmesi gerektiği, bu kapsamda sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu, ayrıca eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"un 311. maddesi hükmüne göre bu talebi inceleme merciinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olması karşısında, Mahkemenin sanık hakkında temyiz talebinin reddine ilişkin verdiği 09/05/2019 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun bulunduğu anlaşılmakla, mahkemenin 09/05/2019 tarih ve 2014/1012 E., 2016/481 K. sayılı ek kararın kaldırılması sureti ile yapılan incelemede;
Sanığın, suç tarihi itibariyle sahibi ve yetkili olduğu “... Ticaret” adlı şahıs şirketi ile katılan şirket arasında, 02/12/2013 ve 11/11/2013 tarihli katılan şirket adına kayıtlı ... ve ... plaka sayılı araçların kiralanması konusunda araç kiralama sözleşmeleri yapıldığı, her iki aracın da sanık tarafından verilen vekaletname ile şirketin diğer ortağı ... isimli kişi tarafından teslim alındığı, sözleşmeden kaynaklanan edimlerin yerine getirilmemesi üzerine katılan şirket tarafından farklı iki tarihte noterden ihtarname çekildiği, ihtarnamenin 10/06/2014 tarihinde sanığa tebliğ edilmesine rağmen araçların iade edilmediği, daha sonra araçların ... Oto Hırsızlık emniyet memurlarınca hırsızlık şebekesine yapılan baskın sonucunda parçalanmak üzere işleme alındığı sırada demonte bir şekilde (4 kapı, bagaj, koltuk, elektronik ekipman, konsol vs. hemen tüm parçaları sökülmüş olarak) yakalandığı ve gerekli işlemlerin yapılmasının ardından katılan şirkete teslim edildiği, bu surette sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda,
Sanık ile katılan şirket arasında hizmet ilişkisi bulunmadığı, taraflar arasındaki araç kira sözleşmesinden doğan yükümlülüklerin yerine getirilmemesinin 5237 sayılı TCK"nın 155/1 maddesi kapsamında güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile güveni kötüye kullanma suçu uzlaşma kapsamına alınmış ise de; UYAP"tan yapılan kontrolde, temyiz aşamasında hüküm mahkemesince sanık hakkında verilen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu da 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile uzlaşma kapsamına alınmış olması nedeniyle, uzlaştırma işlemleri yapıldığı; ancak katılan şirket vekilinin uzlaşmayı kabul etmediğinden 17/12/2019 tarihli rapor ile taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığı anlaşılmakla, sanık hakkında güveni kötüye kullama suçundan mahkumiyet hükmü verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, suç vasfında hataya düşülerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi gereğince ceza miktarı bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, bozma sebebine göre sanığın bu suçtan mahkumiyetine ilişkin infazının durdurulmasına, sanık başka bir suçtan tutuklu veya hükümlü değilse TAHLİYESİNE, bu suçtan derhal salıverilmesi için ilgili Cumhuriyet Başsavcılığı"na müzekkere yazılmasına, 20/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.