Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/9648 Esas 2016/9277 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62/1, 52/2, 53/1 maddeleri gereğince 2 yıl 1 ay hapis ve 12.500 TL adli para cezası


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılanı telefon ile arayarak kendisini komiser ... ismiyle tanıttığı, savcılık kanalıyla dinleme ve takipte olduğunu belirtip Ziraat Bankasındaki parasını çekmesini ve vereceği hesap numarasına yatırmasını istediği, katılanın çektiği 10.300 TL’yi verilen hesaba yatırdığı, katılanın İşbankası ve ... kredi kartlarını da kullandığını görüşme sırasında öğrenen sanığın bu kartlardaki paraları da çekip göndermesini istediği, katılanın her iki bankadan çektiği toplam 15.500 TL’yi de aynı hesaba gönderdiği, sanığın bu defa “eşinden dostundan 5.000 TL daha bul gönder” demesi üzerine katılanın dolandırıldığını anladığı iddia olunan olayda;
Sanığın savunmaları, katılan beyanı ve tüm dosya kapsamından sanığın hileli hareketlerle haksız menfaat elde ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, Cumhuriyet savcısı ve sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılana karşı aynı suçu birden fazla kez işlemesi nedeniyle TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,

2- Kabule göre de; TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/11/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.