MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık ... müdafiinin temyiz istemi hakkında yapılan incelemede;
Sanık ..."in bozmadan sonra istinabe mahkemesinde 16/09/2013 tarihli duruşmada alınan ifadesinde, müdafi istemediğini belirttiği gibi, 5271 sayılı CMK"nın 150. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğince de sanığa zorunlu müdafi atanmasını gerektirecek bir durum da bulunmadığı halde, sanık ... için bozmadan önce görevlendirilmiş olan müdafii Av. ..."ın yüzüne karşı tefhim edilen 10/12/2013 tarihli karar, müdafii tarafından temyiz edilmiş ise de, anılan müdafiinin sanık ... hakkında verilen kararı temyize yetkisinin bulunmadığı ve Dairemizin 26/09/2018 tarihli noksan ikmali kararı üzerine sanık ..."e gerekçeli hükmün 26/10/2018 tarihinde tebliğ edildiği ve kararın temyiz edilmediği anlaşıldığından, yukarıda belirtilen gerekçe ile daha önce görevlendirilen ve temyize hakkı bulunmayan sanık ... müdafii Av. ..."ın temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içerisindeki görgü ve tespit tutanağı, kroki, bilirkişi raporu ve olay yerine ilişkin fotoğraflara göre, sanığın, suça konu mobileti, mağdurun ikametinin eklentisi niteliğindeki bahçesinden çalması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b. maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun"un 141/1. maddesi ile uygulama yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması ile; sanığın adli sicil kaydında yer alan Silifke 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/06/2008 tarih, 2008/74 Esas, 2008/334 Karar sayılı ilamına konu hırsızlık suçundan aldığı mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alınarak, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uygulanmış ise de; 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa"nın 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253.maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alındığında ve sanığın başkaca tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 20/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.