MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Gebze 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 16/07/2018 tarih ve 2017/245-2018/426 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, davalı bankadan konut kredisi kullandığını, kredi nedeniyle kendisinden haksız yere 4.500.- TL kesinti yapıldığını ileri sürerek, yapılan bu kesintinin faizi ile tahsilini dava ve talep etmiştir.
Davalı, kullanılan kredinin ticari kredi olduğunu, yapılan kesintinin haklı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, alınan bilirkişi asıl ve raporu ile tüm dosya kapsamına göre, kullanılan kredi ile ilgili davacının bireysel hesabından 4.500,00 TL komisyon tahsil edildiği, taraflar arasında Genel Kredi Sözleşmesi bulunmakla birlikte, dosyadaki belgelerden kredinin bireysel kredi olarak kullandırıldığı, bankanın kredi açılırken veya yeniden yapılandırılırken yapılması zorunlu, makul ve belgelendirilmiş olan masrafları tüketiciden isteyebileceği, kredi verilmesi veya yeniden yapılandırılması için gereken zorunlu masrafların neler olduğu konusunda ispat yükünün bankaya düşmesine rağmen bankanın buna yönelik herhangi bir belge sunamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, haksız kesildiği iddia edilen kredi komisyonunun istirdatı istemine ilişkindir. Mahkemece, görev konusunda uyulan bozma kararındaki nitelemeye rağmen taraflar arasındaki sözleşmenin tüketici kredisi olduğu ve sözleşmenin komisyon alınabileceğine dair hükmünün Tüketici Kanununa göre haksız şart niteliğinde olduğu ve ayrıca tahsil edilen komisyonun da niteliğinin açıklanmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Tüketici Mahkemesi sıfatıyla verilen ilk kararın Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nce taraflar arasındaki kredinin tüketici kredisi niteliğinde olmadığı dolayısıyla davada tüketici mahkemesinin görevli olmadığı gerekçesiyle verilen bozma kararına uyulması karşısında mahkemenin kredinin tüketici kredisi olduğu ve kesilen komisyonun haksız şart olduğu gerekçesi yerinde değildir. Ancak davalı bankanın komisyon adı altında tahsil edilen bedelin niteliği ve gerekçesi açıklanamadığına ilişkin mahkeme gerekçesi yerinde olduğundan hükmün bu gerekçe yerinde görülmek suretiyle onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün açıklanan gerekçeyle ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 224,15 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 03/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.