4. Ceza Dairesi Esas No: 2013/40609 Karar No: 2016/3599 Karar Tarihi: 29.02.2016
Hakaret - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/40609 Esas 2016/3599 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Karara göre, hakaret ve tehdit suçlamalarıyla yargılanan sanıklar hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi. Ancak şikayetçi sanıkların avukatları, tehdit suçundan meşru savunma nedeniyle beraat verilmesi gerektiğini savundu. Mahkeme ise, sanık hakkında açılan tek davada tehdit suçundan meşru savunma nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiğini ancak vekalet ücretine ilişkin fıkranın hükümden çıkarılması gerektiğini belirtti. CMK’nın 223/2 (d) maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerektiği ifade edildi.
4. Ceza Dairesi 2013/40609 E. , 2016/3599 K. "İçtihat Metni"
########## MAHKEMESİ :##########Asliye Ceza Mahkemesi ########## ########## KATILAN SANIKLAR : ..., ... ########## SUÇLAR : Hakaret, tehdit ########## HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığı ########## ##########
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görüp CMK"nın 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen ve dilekçelerinde sanığın cezalandırılmasını istediğini belirten şikayetçi sanıklar müdafiine davaya katılmak isteyip istemediği sorulmamış ise de, temyiz dilekçesinin içeriği karşısında, CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca şikayetçi sanıklar ..., ...’ın davaya katılan sanıklar, avukatlarının da katılan sanıklar müdafii olarak kabulüne karar verilerek dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 1-Sanık ... hakkında hakaret eylemlerinden kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlerde, Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılan sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 2-Sanık ... hakkında tehdit eyleminden kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme yönelik temyize gelince, a- Sanığın eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığının kabul edilmesi karşısında, TCK"nın 25/1 ve CMK"nın 223/2-d maddeleri gereğince beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi, b-Sanık hakkında açılan tek davada tehdit suçundan meşru savunma nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilip, hakaret suçundan da karşılıklı olduğu kabul edilerek ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş olması karşısında, sanık müdafii tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından, tehdit suçundan meşru savunma nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına kararı dolayısıyla vekalet ücretine hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi, kanuna aykırı, katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye aykırı olarak, hükmün A-II-1 fıkrasının sonundaki “ceza verilmesine yer olmadığına” şeklindeki kısmın çıkarılarak yerine “ CMK"nın 223/2 (d) maddesi uyarınca beraatine” ibaresinin eklenmesi ve vekalet ücretine ilişkin fıkranın hükümden çıkarılması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 29/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.