9. Ceza Dairesi 2020/8080 E. , 2020/1462 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : 1-Sanık ... hakkında CMK"nın 223/7. maddesi uyarınca kamu davasının reddi,
2-Sanıklar ..., ..., ... hakkında ayrı ayrı beraat
Dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen Hazine vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde ise;
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli şekilde faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması, bu bağlamda maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, tanıklar ... ve ...’in beyanlarında geçen ... ...’in tanık sıfatıyla beyanının alınması sonrasında hasıl olacak sonuca göre hukuki durumlarının takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma sonucu yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,
Sanık ... hakkında kurulan kamu davasının reddi hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Tefecilik suçunda suç tarihinin kazanç elde etmek amacıyla ödünç paranın verildiği tarih, zincirleme suçlarda ise son suçun işlendiği gün olduğu, Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 tarihli ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere, değişik zamanlarda birden fazla kişiye kazanç karşılığı ödünç para verilmesi halinde zincirleme tek tefecilik suçunun oluşacağı nazara alındığında; UYAP sisteminden yapılan sorgulamada, Polatlı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.06.2014 tarihli ve 2013/430 Esas, 2014/533 Karar sayılı ilamıyla sanığın tefecilik suçundan mahkumiyetine karar verildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine söz konusu dava dosyasının Dairemizin 2020/2089 Esasına kaydedildiği, suç tarihinin 10.06.2013 , iddianame tarihinin 28.06.2013 olduğu, yine sanık hakkında Polatlı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.12.2014 tarihli ve 2013/523 Esas, 2014/1163 Karar sayılı ilamıyla sanığın tefecilik suçundan mahkumiyetine karar verildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine söz konusu dava dosyasının Dairemizin 2020/3580 Esasına kaydedildiği, suç tarihinin Mayıs 2013, iddianame tarihinin 09/09/2013 olduğu, temyize konu bu dosyada ise sanık açısından suç tarihinin Ocak 2013, iddianame tarihinin de 14/03/2014 olması karşısında, sanık hakkında tefecilik suçundan benzer mahiyette davalar açılıp açılmadığı hususunda C.Savcılığı aracılığıyla da araştırma yapılıp, mümkünse davaların birleştirilmesinden, kesinleşmesi veya birleştirme olanağının ortadan kalkması durumunda ise asıllarının veya onaylı örneklerinin bu dosya arasına konulmasından sonra sanığın aralarında hukuki kesinti bulunmayan ve mağdurları farklı olan eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme tek tefecilik suçunu oluşturması nedeniyle TCK"nın 3/1 ve 61/1. maddeleri de gözetilerek hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken yetersiz gerekçe ve eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
