Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/781 Esas 2020/2535 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/781
Karar No: 2020/2535
Karar Tarihi: 20.02.2020

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/781 Esas 2020/2535 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık güveni kötüye kullanma suçundan mahkum edildi. Dosya incelendi ve mahkemenin yapmış olduğu uzlaştırmadan sonuç alınamadı. Suç, Türk Ceza Kanunu'nun 155/1, 62, 50, 52. maddeleri uyarınca değerlendirildi. Ancak suçun işlendiği tarih ile temyiz incelemesi tarihi arasındaki zaman, 5327 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/4. maddelerince öngörülen olağanüstü dava zamanaşımı süresine tabi olduğu görüldü. Bu nedenle hüküm 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozuldu, ancak yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığından sanık hakkındaki dava düşürüldü. Kanun maddeleri olarak; 5327 sayılı TCK'nın 155/1. maddesi, 66/1-e ve 67/4. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri belirtildi.

15. Ceza Dairesi 2020/781 E. , 2020/2535 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/1, 62, 50, 52.maddeleri uyarınca mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin 23/05/2017 gün, 2016/4516 Esas, 2017/11339 Karar sayılı bozma ilamından sonra mahkemece dosyanın 19/07/2017 tarihinde uzlaştırma bürosuna gönderilmesine karar verildiği, uzlaştırmanın sağlanamadığına ilişkin raporun 18/12/2007 tarihinde düzenlendiği anlaşılmakla, Ceza Muhakemesi Uzlaştırma Yönetmeliği"nin 34. maddesindeki süreler gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “güveni kötüye kullanma” suçunun, 5327 sayılı TCK’nın 155/1. maddesinde öngörülen cezasının miktarı ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımının, suçun işlendiği Mayıs 2007 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 20/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.