Müstehcenlik - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/7189 Esas 2019/4074 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Müstehcenlik
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece bozma ilamı üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- 12/05/2007 tarihli suç yönünden sanıklar ... ve ...’a yükletilen, müstehcenlik eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesinin, infaz evresinde resen gözetilebileceği,
Anlaşıldığından, sanıklar ... ve ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2- 31/01/2007 tarihli suç yönünden sanık ...’a yükletilen müstehcenlik suçu bakımından kurulan hükmün temyizinde ise;
Sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezalarının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67. maddelerinde belirlenen 12 yıllık olağanüstü dava zamanışımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış sanık ...’ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle, hükmün tebliğnameye aykırı olarak 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca ayrı ayrı BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanışımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67. ve CMK’nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 28/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.