Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/4439 Esas 2019/362 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı ve birleştirilen davada davalılar aleyhine 06.08.2013 ve 06.06.2014 günlerinde verilen dilekçeler ile geçit hakkı tesisi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine, birleştirilen davanın kısmen kabulüne dair verilen 30.12.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi birleştirilen davada davalı ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava ve birleştirilen dava, TMK"nin 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davacı, 751, 759 ve 761 parsel sayılı taşınmazların maliki olduğunu, sahibi bulunduğu zeytinlik vasıflı taşınmazlarının genel yola ulaşımının olmadığını ileri sürerek uygun güzergahtan geçit hakkı tesisine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, taşınmaz başında yapılan keşif sonucu tespit edilen muhtemel güzergah malikleri aleyhine davacı tarafından 06.06.2014 tarihli dava dilekçesi ile açılan davada davacı, 751 parsel sayılı taşınmazı için geçit tesisine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini savunmuş; davalılar ... ve ... 25.03.2015 tarihli celsede; davalı ... 14.10.2015 tarihli celsede taşınmazlarından geçit tesisini kabul ettiklerini, kurulacak geçit sonucu geçit bedeli istemediklerini belirtmişlerdir.
Mahkemece, asıl davanın reddine, birleştirilen davanın kısmen kabulü ile; 24.08.2015 tarihli fen bilirkişi ve eki krokide gösterilen 3 no"lu güzergah olan 606 ve 615 parsel sayılı taşınmazlar aleyhine dava konusu 751 parsel sayılı taşınmaz lehine geçit tesisine karar verilmiştir.
Hükmü, aleyhine geçit tesis edilen 606 parsel sayılı taşınmaz maliki ... vekili temyiz etmiştir.
1- Toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre birleştirilen davada davalı ... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- Mahkemece, 24.08.2015 tarihli fen bilirkişi ve eki krokide gösterilen 3 no"lu güzergah olan 606 parsel sayılı taşınmaz aleyhine 536,51 m2"lik kısmında ve 615 parsel sayılı taşınmaz aleyhine 830,91 m2"lik kısmında dava konusu 751 parsel sayılı taşınmaz lehine geçit hakkı tesis edildiği ve geçit hakkının dava konusu 606 ve 615 parsel sayılı taşınmazların beyanlar hanesine tesciline karar verildiği halde, hükmün 5 numaralı bendinde; aleyhine geçit kurulan parsel numarasının, 615 parsel sayılı taşınmaz olduğu halde maddi hata sonucu 616 parsel olarak belirtilmesi doğru görülmemiş ise de bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzelterek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle birleştirilen davada davalı ... vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle birleştirilen davada davalı ... vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle, hüküm sonucunun "5" numaralı bendinde bulunan "616" şeklindeki parsel numarasının hükümden tamamen çıkarılarak yerine "615" ifadesinin yazılmasına ve hükmün değiştirilmiş ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.