Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/2323 Esas 2021/8587 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2323
Karar No: 2021/8587
Karar Tarihi: 07.12.2021

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/2323 Esas 2021/8587 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Olayda, sanık idaresindeki otobüsün, yerleşim yerinde seyir halindeyken karşıdan karşıya geçmekte olan bir yayaya çarpması sonucu yayanın öldüğü tespit edilmiştir. Mahkeme, sanığın tali kusurlu olarak ölüme sebebiyet verdiği sonucuna ulaşmıştır. Dosya incelendikten sonra, sanık müdafinin ve katılanların temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, sanık hakkında TCK'nın 53/1. maddesi ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi kanuna aykırıdır. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun düzeltilmesiyle birlikte hüküm onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK'nın 85/1, 62, 51, 51/3, 53/1 ve 53/6. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2020/2323 E. , 2021/8587 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 51, 51/3, 53/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde gündüz vakti, saat 15.00 sıralarında sanık idaresindeki otobüs ile 7 metre genişliğinde, tek yönlü-bölünmüş yolda, yerleşim yerinde seyir halindeyken olay mahalli kavşağa geldiğinde, istikametine göre sağ taraftan yola girerek karşıdan karşıya geçmekte olan yayaya çarpması sonucu yayanın öldüğü, sanığın tali kusurlu olarak ölüme sebebiyet verdiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 6. bendinde yer alan TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.12.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.