Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/23054 Esas 2019/13806 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı işverence haklı neden olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, yıllık ücretli izin, asgari geçim indirimi ve 18 günlük ücret alacaklarını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin mazeretsiz devamsızlığı nedeniyle feshedildiğini beyanla davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Davacı temyizi yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, yerinde bulunmayan ve sebepleri bildirilmiş olmayan bozma isteğinin reddine,
2-Davalı temyizi yönünden;
I-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine,
II-Davacının iş akdinin kim tarafından feshedildiği ile feshin haklı nedene dayanıp dayanmadığı hususları uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 25/II-(g) madde ve bendinde, “işçinin işverenden izin almaksızın veya haklı bir sebebe dayanmaksızın ardı ardına iki işgünü veya bir ay içinde iki defa herhangi bir tatil gününden sonraki iş günü, yahut bir ayda üç işgünü işine devam etmemesi” halinde işverenin haklı fesih imkanının bulunduğu kurala bağlanmıştır.
Somut olayda; davacı işçinin iş sözleşmesi işveren tarafından İş Kanunu"nun 25/II-(g) madde ve bendi uyarınca devamsızlık haklı nedenine dayanılarak 20.02.2014 tarihli ihtarname ile feshedilmiş, buna karşılık davacı yanca; iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiği ileri sürülmüştür. Mahkemece; iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiği gerekçesi ile kıdem tazminatı kabul edilmiş ihbar tazminatı ret edilmiş ise de hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının kendisinin işten ayrıldığının anlaşıldığı ancak haklı sebebi olsa dahi kendisi işten ayrıldığından ihbar tazminatına hak kazanamayacağı belirtildiğinden mahkemece de fesih konusunda bu gerekçeye dayanılarak ihbar tazminatının ret edildiği anlaşılmaktadır. Ancak söz konusu değerlendirme, dosya içeriğine uygun düşmemektedir. Zira, feshe konu 17.02.2014, 18.02.2014 ve 19.02.2014 tarihlerine ilişkin devamsızlık olgusu dinlenen tutanak tanıkları ile ispatlandığı gibi, davacı işçinin iş akdini kendisinin haklı nedenle feshettiğine yönelik bir iddiası bulunmamakla birlikte davacı tanıkları da davacı ile çelişir şekilde davacının iş yerinden kendisinin ayrıldığını beyan etmişlerdir. Bu itibarla, davacı iddiası ve davalı savunması işveren feshine yönelik olup dosya kapsamı ve toplanan deliller çerçevesinde işveren feshinin devamsızlık sebebi ile haklı nedene dayandığı anlaşıldığından ihbar tazminatı ile birlikte kıdem tazminatının da reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle kabulü yönünde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı tarafça 11.11.2015 tarihinde ıslah dilekçesi verilmiş ve Mahkemece aynı tarihli celsede dosya karara çıkartılmış ancak davalı vekiline ıslah dilekçesinin tebliğ edilmediği anlaşılmıştır. Her ne kadar davacının işe giriş tarihi 07.01.2011 olduğundan ıslaha karşı zamanaşımı itirazından etkilenen alacak kalemi olmadığı görülmüş ise de ıslah dilekçesinin davalıya usulüne uygun olarak tebliği sağlanmadan işin esası hakkında karar verilmesi yerinde olmamıştır. Mahkemece, ıslah dilekçesinin davalıya usulünce tebliği sağlanarak, ıslah dilekçesine karşı beyan ve itiraz hakkını kullanma imkanı tanınması gerekirken, bu yön gözetilmeksizin karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 24/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.