Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2021/9054 Esas 2021/11645 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/9054
Karar No: 2021/11645
Karar Tarihi: 06.10.2021

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2021/9054 Esas 2021/11645 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 33. İş Mahkemesi'nde açılan davada, davalı iş yerinde geçen hizmetin tüm sigorta kollarına tabi olarak geçip geçmediği tespit edilmek istenmiştir. İlk Derece Mahkemesi, davanın kısmen kabulüne hükmetmiştir. Davacı ve ferî müdahil Kurum vekilleri, bunun üzerine istinaf yoluna başvurmuşlardır. Ancak Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi, istinaf başvurularını esastan reddetmiştir. Davacı ve ferî müdahil Kurum vekilleri, bu kararı da temyiz etmişlerdir. Yargıtay 10. Hukuk Dairesi, ferî müdahil kurumun tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarını reddettiğini ve istemin davalıya ait işyerinde 01.11.1993-30.05.2000 tarihleri arasında geçen hizmetin 506 sayılı Kanun kapsamında uzun vadeli sigorta kollarına tabi geçtiğinin tespit edilmesine ilişkin olduğunu belirtmiştir. Verilen kararla 01.11.1993-30.05.2000 tarihlerine ilişkin dönem yönünden kabul kararı verilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmamakta ve yeniden yargılama yapılmamaktadır. Hüküm, 01.10.2011 tarihinde
10. Hukuk Dairesi         2021/9054 E.  ,  2021/11645 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ankara 33. İş Mahkemesi

    Dava, davalı iş yerinde geçen hizmetin tüm sigorta kollarına tabi olarak geçtiğinin tespiti istemine ilişkindir.
    İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne dair verilen karara karşı davacı ve fer"i müdahil Kurum vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
    Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince verilen kararın, davacı ve fer"i müdahil Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    Hukuk Muhakemeleri Kanununun “Onama Kararları” başlıklı 370. maddesinde; “Temyiz olunan kararın, esas yönünden kanuna uygun olup da kanunun olaya uygulanmasında hata edilmiş olmasından dolayı bozulması gerektiği ve kanuna uymayan husus hakkında yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde Yargıtay"ın, kararı düzelterek onayabileceği ile karar, usule ve kanuna uygun olup da gösterilen gerekçenin doğru bulunmaması halinde, gerekçenin değiştirilerek ve düzeltilerek onanacağı” belirtilmiştir.
    1)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, fer"i müdahil kurum vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
    2)Dosya kapsamına göre, istemin davalıya ait işyerinde 01.11.1993-30.05.2000 tarihleri arasında geçen hizmetin 506 sayılı Kanun kapsamında uzun vadeli sigorta kollarına tabi geçtiğinin tespitine ilişkin olduğu, verilen kararla 01.11.1993- 30.05.2000 tarihlerine ilişkin dönem yönünden kabul kararı verildiğine göre davanın kabulü yerine kısmen kabulü şeklinde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
    Ne var ki bu konuların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ : İlk Derece Mahkemesi hükmünde yer alan "davanın kısmen kabulü" ibarelerinin silinerek yerine "davanın kabulüne" ibarelerinin yazılmasına, hüküm fıkrasının davalı lehine vekalet ücreti verilmesine ilişkin 5 nolu bendinin tamamen silinerek hüküm fıkrasından çıkartılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde davacıya iadesine, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, 06.10.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.