Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/1118 Esas 2018/5781 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 4.Ceza Dairesinin 17/01/2017 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Sanığın adı nüfus kaydına göre “...” olduğu halde, gerekçeli karar başlığına “...“ olarak yazılması, yerinde düzeltilmesi olanaklı; sanığın eyleminin hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçu kapsamında kaldığı belirtilmesine rağmen, hüküm kısmında TCK"nın 150/1. maddesinin gösterilmemesi, yerinde eklenmesi mümkün maddi hata kabul edilerek anılan hususlar sonuca etkili görülmediğinden;

Sanık hakkında, mağdur ..."e yönelik yağmanın daha az cezayı gerektiren hali olan 5237 sayılı TCK.nın 150/1. maddesinde düzenlenen hukuki alacağı tahsil amacıyla tehdit suçundan 5237 sayılı TCK"nın 150/1.maddesi yollaması ile 106/1-1.cümle, 43. maddeleri gereği sonuç ceza olarak verilen 7 ay 15 gün hapis cezasına ve 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesi gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ... Ağır Ceza Mahkemesinin 03.06.2008 tarihli ve 2007/253 esas, 2008/194 karar sayılı ilk hükmün kesinleşmesinden sonra, sanığın denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlediğinden bahisle ihbarda bulunulması üzerine, açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 11. fıkrasına aykırı davranılması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış;

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81.maddesiyle 5275 sayılı Yasanın 106.maddesinde yapılan değişiklik uyarınca, sanık hakkında hükmedilen adli para cezasını ödememesi halinde bu cezasının hapse çevrilemeyeceğinin gözetilmesi zorunluluğu,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümden “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine” ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.