Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1485 Esas 2021/4377 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Suç üstlenme, trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : Sanık ... hakkında; TCK"nın 270/1, 62/1, 50, 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet
Sanık ... hakkında; CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat


Suç üstlenme suçundan sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ... tarafından; trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık ..."nın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) Sanık ... müdafinin temyizi yönünden yapılan incelemede;
Sanık müdafinin yüzüne karşı 04/02/2016 tarihinde verilen hükmün, sanık müdafinin CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 25/02/2016 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE;
B) Mahalli Cumhuriyet savcısının temyizi yönünden yapılan incelemede;
Sanık ..."nın saat 20:30 sıralarında idaresindeki araçla tali yoldan gelerek yerleşim yeri içinde, iki şerili, iki yönlü yola giriş yapmak istediği esnada, solundan gelerek seyrine devam etmekte olan mağdurun idaresindeki araçla çarpışmak suretiyle trafik kazasına sebebiyet verdiği, saat 22:15"te yapılan ölçümde 0,27 promil alkollü olduğunun tespit edildiği, kaza anı ile alkol ölçümünün yapıldığı süre nazara alınarak hesaplama yapıldığında sanığın kaza anında 0,53 promil alkollü olduğunun anlaşıldığı olayda;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre;
1)11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Kanunun 19. maddesi ile değişik 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 48/7. maddesinde yer alan, “Hususi otomobil sürücüleri bakımından 0.50 promilin, diğer araç sürücüleri bakımından 0.20 promilin üzerinde alkollü olan sürücülerin trafik kazasına sebebiyet vermesi halinde, ayrıca Türk Ceza Kanununun ilgili hükümleri uygulanır” şeklindeki düzenleme karşısında; atılı suçun yasal unsurlarının oluştuğu gözetilmeksizin, sanığın mahkumiyeti yerine, yazılı şekilde beraatine karar verilmesi;
2)Bozma ilamına uyulduğu takdirde, sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçu için TCK"nın 89. maddesinin 1. fıkrasında öngörülen temel ceza miktarı itibariyle, 5271 sayılı CMK"nın, 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile başlığı ile birlikte yeniden düzenlenmiş olan ve 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan; ""Basit yargılama usulü" düzenlemesine tabi olacağı; Anayasa Mahkemesinin 19.08.2020 tarihli ve 31218 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan, 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas-2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile, kovuşturma evresine geçilmiş olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan düzenlemenin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararı doğrultusunda CMK"nın 251. maddesi hükümlerinin değerlendirilmesi gerekmesi;
Bozmayı gerektirmiş olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 31/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.