Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : TCK"nın 241/1, 43, 62 ve 52/2 maddeleri gereğince 2 yıl 1 ay hapis cezası ve 100 TL adli para cezası


Dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tefecilik suçunda suç tarihinin kazanç elde etmek amacıyla ödünç paranın verildiği tarih, zincirleme suçlarda ise son suçun işlendiği gün olduğu, Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 tarihli ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 sayılı Kararında da açıklandığı üzere, değişik zamanlarda birden fazla kişiye kazanç karşılığı ödünç para verilmesi halinde zincirleme tek tefecilik suçunun oluşacağı nazara alındığında; UYAP sisteminden yapılan sorgulamada; sanık hakkında tefecilik suçundan Antalya 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/10/2011 tarihli ve 2010/245 Esas, 2011/811 Karar sayılı ilamıyla mahkumiyet kararı verildiği, suç tarihinin 2008 yılı, iddianame tarihinin ise 26/04/2010 olduğu, temyize konu bu dosyada ise suç tarihinin 10.03.2009 tarihi, iddianame tarihinin ise 15/12/2014 olması karşısında, koşulların oluşması halinde davaların birleştirilmesinden, bahse konu dosyada verilen kararın kesinleşmesi veya birleştirme olanağının ortadan kalkması durumunda aslının veya onaylı örneğinin bu dosya arasına konulmasından sonra birleşen dosyadaki suçun sübutu halinde sanığın hukuki kesinti bulunmayan eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme tek tefecilik suçunu oluşturması nedeniyle TCK"nın 3/1 ve 61/1. maddeleri de gözetilerek uygulama yapılması, kesinleşmiş olması durumunda ise mahsup hükümleri değerlendirilerek hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
10/03/2009 olan suç tarihinin karar başlığında 2009 olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/2-c maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin ve O yer savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.