Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2598 Esas 2019/11156 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2598
Karar No: 2019/11156
Karar Tarihi: 22.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2598 Esas 2019/11156 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir suç olayına ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarını reddetti ancak iki sebeple bir hükmü bozdu. İlk olarak, suç olayının başlangıcına ilişkin farklılık bulunan anlatımlarla ve sanığın aksi ispatlanamayan savunmasıyla birlikte alınan adli raporlarda karşılıklı yaralanma bulguları olduğu için ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenemediği durumlarda, haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiği gözetilmedi. İkinci olarak, Anayasa Mahkemesi'nin bazı maddeleri iptal ettiği için sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu belirtildi. Bu sebeplerle mahkeme kararı bozuldu. Kanun maddeleri olarak, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtilen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi ve Anayasa Mahkemesi tarafından bazı hükümlerinin iptal edildiği 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi gösterildi.

3. Ceza Dairesi 2019/2598 E. , 2019/11156 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Taraflar arasında suç tarihinde meydana gelen ve tarafsız görgü tanığı bulunmayan olaya ilişkin olarak alınan adli raporlarda karşılıklı yaralanma bulgularına yer verilmiş olması, tarafların olayın başlangıcına ilişkin anlatımlarında farklılık bulunması ve sanığın aksi ispatlanamayan savunması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4 - 238 Esas ve 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği durumlarda, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.