Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/4175 Esas 2019/12350 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4175
Karar No: 2019/12350
Karar Tarihi: 12.11.2019

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/4175 Esas 2019/12350 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Eskişehir 3. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 28.03.2017 tarihli mahkumiyet kararı, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanığa yönelik yapılan istinaf başvurusu sonucunda bozulmuş ve 5271 sayılı CMK’nın 294/1. maddesi uyarınca katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Sanık müdafisinin temyiz itirazları da yerinde görülmüş ve eksik araştırma nedeniyle yapılan mahkumiyet kararı esastan reddedilmiştir. Mahkeme kararında, mağdur hakkındaki raporların yetersiz ve çelişkili olduğu için İstanbul Adli Tıp Kurumu’na sevk edilerek akıl hastalığı veya akıl zayıflığı olup olmadığı gibi hususlar hakkında açıklayıcı rapor alınması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. madde ve fıkrası uyarınca Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi’nin 16.11.2018 tarihli hükmü bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesi: Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.
- 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi: Temyiz istemi, hükmün kesinleşmesinden önce reddedilebilir.

14. Ceza Dairesi 2019/4175 E. , 2019/12350 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Eskişehir 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.03.2017 gün ve 2016/100 Esas, 2017/66 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
İlk derece mahkemesinde yapılan yargılama sırasında mağdure hakkında düzenlenip mahkemece hükme esas alınan Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Bakanlığının 21.10.2016, 11.01.2017 tarihli raporlarının içerikleri itibarıyla yetersiz ve kendi içinde çelişkili olduğunun anlaşılması karşısında, mağdurenin İstanbul Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kuruluna sevk edilerek suç tarihi itibarıyla akıl hastalığı veya akıl zayıflığı olup olmadığı, kendisine karşı işlenen eylemin ahlaki kötülüğünü idrak edip edemeyeceği, fiile karşı mukavemete muktedir olup olmadığı, beyanlarına itibar edilip edilemeyeceği, akıl hastalığı veya zayıflığı varsa bunun hekim olmayanlar ile çevresinde yaşayanlar ve kendisini tanıyanlarca anlaşılıp anlaşılamayacağı hususlarında açıklayıcı rapor alındıktan sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği nazara alınmadan eksik araştırma ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi karşısında anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine, yazılı şekilde esastan reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 16.11.2018 gün ve 2018/2048 Esas, 2018/2030 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 12.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.