19. Ceza Dairesi 2020/1778 E. , 2020/6324 K.
"İçtihat Metni"
Emre itaatsizlikte ısrar suçundan sanık ..."ün, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu 87/1 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1. maddeleri uyarınca 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair (kapatılan) Kara Kuvvetleri Komutanlığı Gaziantep 5. ... Askeri Mahkemesinin 15/09/2014 tarihli ve 2014/413 Esas, 2014/444 Karar sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle yeniden yapılan yargılamasında 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu 87/1 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1. maddeleri uyarınca 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Kahramanmaraş 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/10/2019 tarihli ve 2018/370 Esas, 2019/746 Karar sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 21/01/2020 gün ve 94660652-105-46-21496-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/01/2020 tarih ve 2020/11350 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
“Dosya kapsamında bulunan adlî sicil kaydına göre, suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesindeki “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir” hükmü uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediği” gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla,
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Emre itaatsizlikte ısrar suçundan sanık ...’ün 1632 sayılı ASCK’nın 87/1 ve 5237 sayılı TCK’nın 62/1. maddeleri uyarınca 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, daha önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının, TCK"nın 50/3. maddesindeki "Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir" hükmü uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden;
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden,
Kahramanmaraş 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/10/2019 tarihli ve 2018/370 Esas, 2019/746 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 309/4-d. maddesindeki “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklindeki düzenleme gereği bozma nedenine göre uygulama yapılarak, sanık hakkında emre itaatsizlikte ısrar suçundan kurulan hüküm fıkrasına 1. maddenin 2. paragrafından sonra gelmek üzere “Sanığa hükmedilen kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 50/3. maddesindeki amir hükme göre, takdiren aynı Kanunun 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilerek, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 TL"den sanığın neticeten 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,” ibaresinin yazılmasına, hüküm fıkrasının sanık hakkında TCK 50’nci maddesinin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin 1. maddesinin 3. paragrafında yer alan “50,” ibaresinin hükümden çıkarılmasına ve sanık hakkında sonuç ceza adli para cezası olarak belirlendiğinden TCK"nın 53. maddesi hükümlerinin uygulanmasına ilişkin 1. maddesinin 4. paragrafının hükümden çıkarılmasına, hüküm fıkrasındaki diğer hususların aynen bırakılmasına, infazın ve müteakip işlemlerin mahallinde buna göre yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.