Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/2881 Esas 2019/3124 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1) Sanıklar ... ve ...’nün temyiz itirazlarının incelenemesinde;
Temyiz isteminin reddine dair 26/03/2014 ve 21/02/2014 gün ve 2011/378 - 2012/11 sayılı ek kararlarda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu kararlara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararların istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ...’ın temyiz itirazlarının incelenemesine gelince;
Bursa 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04/03/2014 tarih ve 2013/773 (E) ve 2014/109 (K) karar sayılı kararıyla Dairemizin 03/12/2013 tarihli ve 2013/20576 E. - 2013/28432 K. sayılı ilamına direnilmesine karar verildiği, ancak her ne kadar mahkemesince direnme kararı verildiği belirtilmiş ise de; direnme kararında bozmadan önce verilen kararda yer verilmeyen yeni gerekçeler gösterilerek sanık hakkında mahkumiyet kararı verildiği ve bu itibarla mahkemenin verdiği kararın direnme kararı olmayıp bozmaya uyularak verilmiş bir karar olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Kolluk görevlilerince düzenlenen olay yeri inceleme raporuna göre suça konu yerin kullanılmayan boş bina olduğu, müşteki ise yeni aldıkları binanın kapı ve pencereleri takılmış, ince işçiliği devam eden bir yer olduğunu ifade ettiğinin anlaşılması karşısında; suça konu iş yerinin, ticari faaliyet gösterilen iş yeri niteliğinde bulunmadığı ve bu nedenle atılı suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanığın iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi delaleti ile 1412 sayılı CMUK.nun 325. maddesi uyarınca açıklanan nedenle bozmanın temyiz istemi reddedilen Hüseyin Köse, ... ve ...’ye sirayetine 20.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.