MAHKEMESİ : İzmir 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 01/03/2013
NUMARASI : 2012/30-2013/78

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, haksız olarak işten çıkarıldığını bu sebeple de kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının mazeretsiz işe gelmediğini, iş sözleşmesinin haklı olarak feshedildiğini, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamayacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, iş sözleşmesinin, davacının kendi parası ile alması istenilen iş elbisesini almadığı gerekçesi ile davacının işyerinde çalışmasına izin verilmeyerek eylemli şekilde feshedilmesinin haklı fesih sayılamayacağı, davacının aynı gün şikâyete de başvurduğu dikkate alındığında düzenlenen devamsızlık tutanakları ile işe davet ihtarnamesinin geçerli olamayacağı, kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda; mahkemece davacının tanık beyanlarına itibar edilerek fazla çalışma alacağı hakkında hüküm kurulmuştur. Davacı çalışma saatleri konusunda açık bir beyanda bulunmamıştır. Davacı tanıklarından biri hafta içi 8:30-18:30 saatleri arası çalıştıklarını beyan etmiş, diğer tanığı ise işe yeni girdiğini, fazla mesai dönemine denk gelmediğini, fazla mesaiye sık sık kalındığını duyduğunu belirtmiştir. Dinlenen davalı tanığı, davacının doktor sekreteri olduğunu işyerinde hafta içi 8:30-17:30 ve Cumartesi ise 13:00 "a kadar çalıştıklarını beyan etmiştir. Davacı fazla mesai konusunda tanık beyanından başka delil sunmamıştır. Dinlenen davacı tanıklarının beyanları arasında uyum bulunmamaktadır. Bu durumda davacı fazla çalışma yaptığını ispatlayamadığından, mahkemece fazla çalışma ücreti isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 08.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.