MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı bankada Ocak/2012-Nisan/2014 tarihleri arasında kobi yönetmeni olarak görev yaptığını, işçilik alacaklarının ödenmemesi üzerine davacının taraflar arasındaki iş akdini alacakları özellikle fazla mesai alacağı ödenmediğinden fesih etmek zorunda kaldığını,en son aldığı ücretin 6.961,50 TL brüt olduğunu,davacının hafta içi her gün 08:30-19:30 arasında çalıştığını, her gün en az 2 saat fazla mesai yaptığını fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek , kıdem tazminatı ve fazla mesai ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili , davacının 18/01/2012 - 06/05/2014 tarihleri arasında müvekkili şirkette çalıştığı, davacının kendi isteği ile istifa ederek işyerinden ayrıldığını, 02/05/2014 tarihli istifa dilekçesi verdiğini, davacının imzaladığı ibranamede bankada yükselme imkanı olmadığı için işten ayrıldığı yolunda beyan bulunduğunu, davacının istifa dilekçesinde ve ibranamede hiçbir şekilde fazla mesai iddiasında bulunmadığı ve itiraz kaydı olmadığını, bankanın çalışma saatlerinin haftanın 5 günü 09:00-18:00 arasında olduğunu, davacının fazla mesai çalışma talebini somutlaştırmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, her ne kadar davacı vekili dilekçesinde davacının fazla mesai alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini ileri sürse de,davacının 02/05/2014 tarihli istifa dilekçesi ile işten ayrıldığının ve akabinde 08/05/2014 tarihinde Kuveyt Türk katılım bankasında işe başladığının sabit olduğu, davacının imzaladığı ibranamede kariyer olarak bankada yükselme imkanı olmadığı için işten ayrıldığı yolunda beyan da bulunduğu,tanık beyanlarından da davacının işten bankada müdür olamayacağını düşündüğü için ayrıldığının anlaşıldığı, davacının iş sözleşmesinde Kobi Yönetmeni ünvanıyla çalışacağı, ilerleyen zamanda kariyer olarak daha yüksek bir mevkiye geçebileceği noktasında bir taahhütte bulunulmadığı, davacının iş akdini istifa ile sona erdirdiği ve bu sebeple kıdem tazminatı talebinin reddi gerektiği ; işverenin davacıya fazla çalışma yaptırabileceği hususunun düzenlendiği,haklarını aldığına dair ibranamenin ise fazla mesai alacağını aldığına dair bir ibare içermemesi ve maktu olması nedenleriyle geçersiz olduğu ve fazla çalışmaya ilişkin olarak Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin yerleşik içtihatları doğrultusunda bir işçinin tatil günleri dahil sürekli fazla mesai gerektirir şekilde çalışmasının insan yapısına ve hayatın olağan akışına aykırı olduğu, sosyal ve ailevi yaşam gereği işçinin günlük ve saatlik izin kullandığı hastalık, istirahat gibi nedenlerle çalışamayacağı günlerde olabileceği dikkate alınarak Yargıtay uygulamaları uyarınca % 30 hakkaniyet indirimi de yapılmak sureti ile fazla çalışmaya ilişkin ücret alacağının hüküm altına alınması gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı ile davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçi dava dilekçesinde brüt 6961,50 TL ücretle çalıştığını beyan ettiği halde bilirkişi raporunda fazla mesai ücret alacağı hesaplanırken imzasız bordrolara itibar edilerek ve davacının brüt 8875 TL ücretle çalıştığı kabul edilip talep aşılarak hesaplanan fazla mesai alacağının kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
3- Bilirkişi raporunda davacının hak kazandığı 8.407.06 TL brüt fazla mesai alacağının bulunduğunun belirlendiği, davacı tarafından da rapordaki hesaplamaya göre fazla mesai alacağının ıslah edildiği ve mahkemece bu rapora itibar edilerek fazla mesai alacağının kabulüne karar verildiği halde sehven brüt 8.407.06 TL yazılacağına net 8.407.06 TL.ye hükmedilmesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.