Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2723 Esas 2019/3820 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2723
Karar No: 2019/3820
Karar Tarihi: 15.04.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2723 Esas 2019/3820 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, \"Vergi Usul Kanununa muhalefet\" suçundan açılan davada mahkum edilmiştir. Ancak dava sürecinde gerekli araştırma ve inceleme yapılmadan karar verilmiştir. Sanığın Birden fazla sahte fatura kullanması nedeniyle zincirleme suçla ilgili TCK'nin 43. maddesi uygulanmaması eksik ceza tayin edilmesine neden olmuştur. TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulama Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu nedenlerle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise TCK'nin 43. ve 53. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2016/2723 E. , 2019/3820 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

...... Mob.İnş.Met.San.Ltd.Şti.’nin yetkilisi olan sanığın, “2008 takvim yılında sahte fatura kullandığı” iddiasıyla açılan kamu davasında;
1-Faturaları düzenleyen mükellefler hakkındaki vergi inceleme raporlarının ilgili vergi dairesinden getirtilmesi,
2-Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükmü kurulması,
3- Kabule göre de;
a) Sanığın 2008 takvim yılında birden fazla sahte fatura kullanması nedeniyle, zincirleme suçla ilgili TCK"nin 43. maddesi uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesi,
b) TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından, ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 15.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.