MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, ... İli ... Mahallesi 117 ada 1 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırma bedelinin tespiti ve idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-Kamulaştırma Yasası’nın 4650 Sayılı Yasayla değişik 11. maddesinin birinci fıkrasının arazilere ilişkin (f) bendinde taşınmaz malın kamulaştırma (dava) tarihindeki mevki ve şartlarına göre olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelir üzerinden değerinin belirleneceği öngörülmektedir. Dava konusu taşınmazın yüzölçümü 3005 m² olup tamamı kamulaştırılmıştır. Taşınmaz üzerinde verim çağında 10-12 yaşında 28 adet kiraz, 10-12 yaşında 21 adet ceviz, 8-10 yaşında 19 adet erik, 10-12 yaşında 23 adet elma, 8-10 yaşında 17 adet şeftali ve 8-10 yaşında 17 adet kayısı ağacı olmak üzere toplam 163 ağacın bulunduğu anlaşılmıştır. Buna göre gıda, tarım ve hayvancılık ilçe müdürlüğüden belirtilen meyve ağaçlarının dekara kaplayacakları ağaç sayısı sorularak alınan cevap doğrultusunda dava konusu taşınmazın belirtilen meyve ağaçlarının kapladığı alan itibariyle kapama karışık meyve bahçesi varsa arta kalan kısmının tarım arazisi kabulüyle değerlendirme yapılması gerekirken, taşınmazın tamamının tarım arazisi olarak kabulü ile zemin ve meyve ağaçlarına ayrı ayrı değer verilmesi suretiyle kamulaştırma bedelinin tespit edilmesi,
2-Davacı idarenin harçtan muaf olduğu gözeltilmeksizin aleyhinde harca hükmedilmesi,
3-Davada kendisini vekille temsil ettirmiş olan davalı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru görülmemişir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davalı tarafa iadesine, işbu kararın tebliğinden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 03.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.