Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3619 Esas 2019/11145 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3619
Karar No: 2019/11145
Karar Tarihi: 22.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3619 Esas 2019/11145 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, küçük yaşta olan mağdur kızın yüzüne hafifçe vurarak yaralanmasına sebep olduğu olayda, mahkeme sanığın eyleminin disiplin yetkisi sınırları içinde olduğu gerekçesiyle beraat etmesine karar vermiştir. Ancak hüküm fıkrasında sanık hakkında kasten yaralama suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesine rağmen, gerekçe kısmında 5237 sayılı Kanun'un 232. maddesi kapsamında kaldığı dikkate alınarak sanığın beraatına karar verildiği belirtilerek hüküm fıkrası ile gerekçe arasında çelişki yaratılmıştır. Bu sebeple, kararın bozulması gerekmektedir. Kanun maddeleri olarak 5271 sayılı CMK'nın 223/4-d maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gösterilmiştir.
3. Ceza Dairesi         2019/3619 E.  ,  2019/11145 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜM : Beraat

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    1) Sanığın kovuşturma aşamasında yaşı küçük mağdur kızı ile suç tarihinde telefonlarına yanıt vermemesine ve gezmemesi gereken insanlarla gezdiği için sinirlenerek sert olmamak suretiyle hafifçe sol eliyle mağdurun yanağına vurduğunu savunduğu ve mağdurun aşamalardaki mağdur ve tanık anlatımları ile adli raporu ile doğrulandığı şekilde yaralandığı olayda, sanığın altsoya karşı basit yaralama suçundan cezalandırılması yerine "sanığın eyleminin terbiye hakkından doğan disiplin yetkisinin kullanılması sınırları içerisinde olduğu" şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
    2) Hüküm fıkrasında sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5271 sayılı CMK"nin 223/4-d maddesi uyarınca “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verildiği belirtildiği halde, gerekçe kısmında "sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun"un 232 maddesi kapsamında kaldığı dikkate alınarak sanığın 5271 sayılı Kanun"un 223/4-d maddesi gereğince beraatine” karar verildiği belirtilmek suretiyle gerekçe ile hüküm fıkrası arasında çelişki yaratılması,
    Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.